Nauka języków

Czy języki obce są potrzebne w pracy?

Czy znajomość języków obcych jest potrzebna w karierze zawodowej? To pytanie często zadają

sobie osoby rozpoczynające poszukiwanie pracy. Odpowiedź brzmi: TAK. Znajomość języków obcych to spory atut. W zasadzie im więcej języków – znamy tym lepiej. 

Język angielski stał się bardzo popularny. Kiedyś niewiele osób znało angielski, dzisiaj znajomość tego języka to dla pracodawców podstawowa umiejętność wymagana na wielu stanowiskach. Jest to jedno z podstawowych kryteriów przy rekrutacji. Żeby zwiększyć swoje szanse na rynku pracy, najlepiej znać więcej niż jeden język obcy.

W naukę którego języka warto „zainwestować”? Oczywiście do zależy od branży, w jakiej chcemy pracować. Przydać się może znajomość języków naszych sąsiadów, czyli, np. niemiecki i rosyjski. W cenie jest również znajomość języka francuskiego i hiszpańskiego.

Chociaż takie języki jak francuski, niemiecki czy hiszpański są mniej popularne niż język angielski, to coraz więcej osób się ich uczy, bo pracodawcy oczekują ich znajomości, oprócz języka angielskiego, oczywiście. Powstaje pytanie, jakiego języka się nauczyć, aby wyróżnić się z tłumu i zwrócić uwagę pracodawców?

Szanse na rynku pracy znacznie zwiększa znajomość języków, których nauka jest mniej popularna w Polsce. Są to język holenderski, węgierski, portugalski, a także języki skandynawskie. W firmach międzynarodowych przydaje się też znajomość, np. języka chińskiego.

Umiejętności lingwistyczne zwiększą szansę zatrudnienia – nie ma co do tego wątpliwości. Wyższe wykształcenie już nie wystarczy, żeby zostać zauważonym w tłumie. Znajomość języka obcego podnosi wartość pracownika. Daje możliwości awansu i, nie ma co się oszukiwać, wpływa na wysokość wynagrodzenia. Osoba swobodnie mówiąca w kilka językach obcych to prawdziwa „perełka” na rynku pracy.

Czy języki obce są potrzebne w pracy – zdecydowanie TAK. Korzystając z okazji, zapraszamy wszystkich Czytelników bloga do zapoznania się z naszą ofertą edukacyjną na stronie http://www.szkola-shamrock.pl/.

KF

............................................................................................................

 

Kilka słów o rzeczowniku w języku angielskim

Czym jest rzeczownik? To część mowy, która odpowiada na pytanie „Co?” lub „Kto?”, czyli użyjemy go do określenia przedmiotów miejsc i osób. W języku polskim rzeczownik ma rodzaj męski, żeński lub nijaki. Angielskie rzeczowniki (nouns) nie podlegają takiemu podziałowi. Zamiast tego, możemy je podzielić na konkretne (przedmioty i osoby) oraz abstrakcyjne (emocje i uczucia). 

Zobaczcie, co jeszcze warto wiedzieć o rzeczowniku:

Dopełniacz saksoński

Kiedy chcemy powiedzieć do kogo należy jakiś przedmiot użyjemy rzeczownika w dopełniaczu, który odpowiada na pytania „Kogo?”, „Czego?”.

- Dad’s car – samochód taty.

- Mom’s scarf – Szalik mamy.

Jak widać, na końcu rzeczownika dodajemy apostrof i „s”. Jeśli rzeczownik jest w liczbie mnogiej i na końcu czasownika jest już „s” dopisujemy tylko apostrof:

- Friends’ house – Dom przyjaciół.

Liczba mnoga

Jak tworzymy liczbę mnogą rzeczownika? Bardzo prosto. Na końcu wyrazu dodajemy „-s”. To ogólna zasada, ale istnieją też wyjątki (jest ich całkiem dużo). Niektóre z nich znajdziecie poniżej:

- Jeśli rzeczownik kończy się na „-ch, -s, -ss, sh, -x” to dodajemy końcówkę „-es” (churches, dresses, watches, boxes). Tak samo robimy jeśli czasownik kończy się na literę „o” (potatoes, tomatoes). Trzeba jednak pamiętać, że od tej reguły też są wyjątki, np. photos.

- Jeśli rzeczownik ma końcówkę „-f” albo „-fe” w liczbie mnogiej zamienią się one na

„-ves” (wife- wives, wolf-wolves, life-lives).

- Są rzeczowniki, których pisownia w liczbie mnogiej zupełnie się zmienia, np. tooth – teeth, man-men, mouse-mice. Inne rzeczowniki mają taką samą formę w liczbie pojedynczej i mnogiej, np. fruit, sheep.

Policzalne i niepoliczalne

W języku angielskim rzeczowniki dzielimy na policzalne i niepoliczalne. Rzeczowniki policzalne (countable nouns) to te, które możemy policzyć, podzielić na pojedyncze sztuki, np. orange, book, shoe).

Do rzeczowników niepoliczalnych (uncountable nouns) zaliczamy przedmioty, których nie da się podzielić na sztuki nie używając innych przedmiotów. Takimi rzeczownikami będą, np. water, salt, sugar, sand, milk, coffee. Z tymi wyrazami często występują jednostki miar i wag lub pojemniki:

- a cup of coffee – filiżanka kawy

- a glass of water – szklanka wody

- a kilo of sugar – kilogram cukru.

To zaledwie garść informacji o angielskich rzeczownikach, ale mam nadzieję, że udało mi się wyjaśnić najważniejsze kwestie. Życzę przyjemnej nauki.

KF

.............................................................................................................

 

Angelskie question tags

You are Polish, aren’t you? Oto zwyczajne zdanie w języku angielskim, które po polsku oznacza Jesteś Polakiem, prawda? Część zdania po przecinku jest formą potwierdzenia informacji przed przecinkiem. Takie krótkie zwroty używane w pytaniach w celu zaprzeczenia lub potwierdzenia informacji to question tags.

W zdaniach twierdzących question tag będzie miał formę przeczącą:

- You like reading, don’t you?

- You live in Warsaw, don’t you?

Natomiast, w zdaniach przeczących question tag będzie miał formę twierdzącą:

- You haven’t seen Robert, have you?

- You don’t know her, do you?

W question tag występuje operator i zaimek, którego użyliśmy do zadania pytania głównego. Jeśli w pytaniu występuje konkretna osoba lub rzecz, zamieniamy je na zaimek. Potem wystarczy tylko zamienić twierdzenie na przeczenie (lub odwrotnie) i gotowe.

Do you like mashrooms? – You like mashrooms, don’t you?

Oczywiście, istnieją pewne wyjątki od ogólnej reguły. Niektóre czasowniki nie wymagają użycia operatora w zdaniu. W takim przypadku zastosujemy inwersję oraz zamienimy twierdzenie na przeczenie lub odwrotnie.

- He is a doctor, isn’t he?

- You can’t dance, can you?

Jeśli podmiotem w zdaniu jest everybody lub nobody to w question tags użyjemy zaimka they.

Na koniec kilka przykładów z wyjątkami:

- I am tall, aren’t I? – Jestem wysoka, prawda?

- Let’s dance, shall we? – Zatańczmy, dobrze?

- Don’t go there, will you? – Nie idź tam, dobrze? (Zakaz)

- Let me try, will you. – Pozwól mi spróbować, dobrze?

KF

.............................................................................................................

Wpływy języka francuskiego na język angielski

Czy wiedzą Państwo, że zanim język angielski przybrał dzisiejszą formę, posiadał wiele wpływów z innych języków; łaciny, języka niemieckiego czy języka francuskiego? Języki te ukształtowały język angielski w sposób jednolity. Wiele słów oraz zwrotów weszło na stałe do języka angielskiego. Powodem wpływów były oczywiście wojny oraz kolonizacje. Tak też stało się z językiem francuskim. Głównym sprawcą był oczywiście Wilhelm Zdobywca, który zdobył Anglię w 1066 roku. Jako rodowity Francuz, nie mógł posługiwać się angielskim płynnie, więc „zaraził” Wielką Brytanię swoim językiem.

Dlatego dziś Brytyjczycy „cieszą się” wielością słownictwa. Słówka takie jak aperitif, au  pair, avangarde, brunetce, genre, motif, riche czy omelete, weszły na stałe do języka. I choć native speakerzy nie używają ich często, to jednak są żywym przykładem ewolucji angielskiego oraz dowodem na piękno języka angielskiego. Sprawiają one trudność uczącym się, ponieważ wymowa stanowi problem dla obcokrajowców.

Warto jednakże dodać, iż słownictwo francuskie jest związane z dziedzinami życia, a więc, jako że X wieków temu żył Wilhelm Zdobywca, były to dziedziny takie jak: kuchnia, architektura czy zwroty grzecznościowe. Poniższe przykłady  pokazują wielość i zakres dziedzin:

Aperitif - aperitif

Genre - gatunek np. filmu czy sztuki

Motif - motyw, wzór, deseń

Riches - bogactwa

Omelette - omlet

Parole - zwolnienie warunkowe

Piste - stok zjazdowy

Sombrer – posępny.

A jakie Wy znacie zapożyczenia z języka francuskiego, które na stałe wpisały się do słownika języka angielskiego? Czekamy na komentarze.

KŻ

 

.............................................................................................................

 

Jak powiedzieć „wakacje” po angielsku? Holiday czy vacation?

Wakacje - wycieczki, relaks i oczywiście urlop. Jak po angielsku określić czas wolny od pracy lub szkoły?

HOLIDAY(S)

Dla Brytyjczyków wakacje lub urlop to holiday. Rzeczownik ten występuje też w liczbie mnogiej:

- the summer holiday(s) – letnie wakacje

- my first holiday(s) – moje pierwsze wakacje

- the winter holiday(s) – ferie zimowe

- To go on holiday – Pojechać na wakacje.

Rzeczownika holidays użyjemy jeśli w zdaniu jest on poprzedzony przedimkiem the lub zaimkiem dzierżawczym.

Holiday  oznacza też święto, dzień wolny od pracy.

- public holiday – dzień ustawowo wolny od pracy

- national holiday (US) – święto państwowe

- bank holiday (UK) – święto państwowe

Na Święta Bożego Narodzenia lub Wielkanoc Amerykanie powiedzą the Holidays.

VACATION

Podczas gdy Brytyjczycy określają urlop i wakacje jako holiday, Amerykanie użyją słowa vacation.

- Christmas vacation – ferie z okazji Świąt Bożego Narodzenia.

- I spent my vacation In Spain. – Spędziłem wakacje w Hiszpanii.

- To take a vacation – Wziąć urlop.

Życzę miłych wakacji – Have a nice holiday/vacation.

KF

.............................................................................................................

 

Trochę o przymiotnikach

 

W języku angielskim przymiotnik stoi obok rzeczownika

Nice car - ładny samochód.

W języku polskim jest podobnie.

Śliczny kotek

W języku angielskim przymiotnik nie może być umiejscowiony tuż za rzeczownikiem, gdyż jest to niepoprawne. Po polsku tez jest niepoprawnie.

Przymiotnik w obu językach określa nam cechy charakterystyczne dla rzeczownika np. small cat - maly kot. Przymiotnik jest także kolokacją, to znaczy występuje w związku zgody z rzeczownikiem.

Kolokacja taka jest zbiorem wszystkich możliwych zestawień  np. czarny kot, duży kot, piękny kot. Czasami  kolokacje tłumaczone na język polski czy angielski nie mogą istnieć ze względu na różnice językowe, bp np. przystojny facet - handsome man jest poprawnie, ale handsome girl - już nie. Beautiful girl jest jak najbardziej adekwatna. Dlatego, kolokacji trzeba nauczyć się poprawnie stosować tak, by powstawały związki zgody, które są integralną częścią każdego języka.

A teraz zdanie:

I bough fine car. - Kupiłem fajne auto i;

I bough car which is fine. - Kupilem auto, które jest fajne

Słówko which rozdzielilo nam rzeczownik od przymiotnika. Jednakże, przymiotnik nadal określa nam rzeczownik

Oto inne przykładowe kolokacje

Great father - wspaniały tata

Boring book - nudna książka

Gripping film - wciągający film

False friend - fałszywy przyjaciel

Lazy husband - leniwy mąż
 

KŻ

 

.............................................................................................................

 

SZYK ZDANIA (Word Order)

Szyk zdania twierdzącego

1. Podmiot

2. Orzeczenie

3. Dopełnienie

4. Okoliczniki:

a.) sposobu

b.) miejsca

c.) czasu

1	2	3b	3a	4b	4c
John	gave	a beautiful rose	to his girlfriend	in the park	yesterday.

John dał swojej dziewczynie piękną różę wczoraj w parku.

Albo okolicznik czasu na początku:

4c	1	2	4b		3a	4b
Yesterday	John	gave	his	girlfriend	a beautiful rose	in the park.

Szyk zdania pytającego

1. Buduje się przez inwersję, czyli szyk przestawny. Dotyczy czasownika „to be”, „have” i czasowników modalnych – wówczas orzeczenie lub jego pierwsza część wysuwa się przed podmiot:

 

2	1	3	3	4c
Are	you	really	ready	now?

Naprawdę jesteś już gotowa?

2	1	2	3
Can	cats	climb	trees?

Czy koty potrafią wspinać się na drzewa?

2. Czasowniki posiłkowe (Auxiliaries) w pytaniach ogólnych wysuwają się na sam początek zdania, a reszta orzeczenia pozostaje w tyle za podmiotem. W pytaniach szczegółowych przed czasownik posiłkowy wysuwa się przysłówek pytający:

2	1	4a	2	3	4c
Does	Philip	often	water	the flowers	in your garden?

Czy Filip często podlewa kwiaty w twoim ogrodzie?

 

3	2	1	2
How much	did	this terrible vase	cost?

Ile kosztował ten okropny wazon?

KŻ

.............................................................................................................

 

 

Wakacje z frazowymi

Wakacje to czas wypoczynku, czas zwiedzania, okres wielu przygód, a przede

wszystkim czas wolny od szkoły czy innych zajęć. Można go przeznaczyć na naukę czasowników frazowych. Wakacyjny cykl „Angielski na wakacje” pomoże wam w sposób łatwy i przyjemny opanować angielskie zwroty związane z tematyką wakacyjną. Dziś prezentujemy mini kurs czasowników frazowych, które mogą wam przydać podczas codziennych rozmów, wypraw i przygód wakacyjnych. A wiec zaczynamy.


Gdy po raz pierwszy budzimy się i wstajemy z łózka, powiemy: I hate to get u pand hale a breakfast.

Get up to właśnie ten uroczy prasal verb. Oznacza: „wstawać, budzić się”.

Go out z kolei oznacza „wyjść z domu”. Bo przecież jest ładnie i słonecznie .Trzeba ruszać się.

I must go out and buy some milk.

Go out!

I have tickets to a concert. Will you go out with me?

Go out with sb - „wyść z kimś”. Czasownik złożony z dwóch część go out with, no bo z kimś. Ta osoba „dopełnia nam czynność. Gramatyką zajmiemy się kiedyś przy okazji!

Get on with sb - dogadywać się z kimś mieć dobre relacji

I get on well with Tom, I simply like him.

Get on well - well oznacza dobrze, ale musimy gdzieś go wstawić, więc “stoi “ za get on

Wyluzujmy troszkę, calm down .

Calm down and go for a beer.

We cooled down ourselves.

Troszkę nam się ochłodziło, po tym piwie.

Come on, do not waste time.

Chodź, nie trać czasu. Bo kolejne phrasals na nas czekają. A jest tego dużo.

Do not answer back. Nie pyskuj tyle. Frazowe są łatwe. Nieprawdaż?

Let us get onand go for a trip.

Wsiadamy (get on) i ruszamy na wycieczkę

After we had Hung out, we came back to hotel.

Hang out - włóczyć się po mieście.

Zgłodnieliście to coś zjemy - eat out - na mieście

No a teraz come back home.

East or west home is best. Wszędzie dobrze, ale w domu najlepiej.


KŻ

.............................................................................................................

 

Wakacje z Angielskim - Mundial 2014

Piłka jest jedna, a bramki są dwie. Tak mawiał Kazimierz Górski. I miał rację. Mundial jest

już na finiszu. Niedługo ćwierć finały, półfinał i finał. Oto, co nas czeka. Tymczasem na dzisiejszym blogu naszej Szkoły kilka zwrotów, wyrażeń i słownictwa związanego z mundialem. We kick off. - Zaczynamy grę.

 Kick off - to dosłownie zacząć grę, kopnąć piłkę. No i gramy. We play football lub soccer? A Wy, który wyraz wolicie? W tej grze liczy się zwycięstwo i dotarcie do finałów - finał. Gra toczy się 90 minut, z przerwą - break. Mecz podzielony jest na dwie połowy - two parts sof the match. W piłce występuje sędzia - referee. Co warte podkreślenia słowo referee odnosi się do sędziego sportowego, który gwiżdże, gdy jest faul - faul.

Słówko „faul” pochodzi właśnie z angielskiego i dosłownie oznacza przewinienie. Przewinieniem jest np. „atak na nogi” (attaca on feet), jak zwykło się mawiać w żargonie piłkarskim. I tu jest już prawdziwa zabawa językiem, bo sędzia gwiżdże i mamy… . Jaka decyzja?

Rzut wolny (free kick, ale, ale bezpośredni, bowiem było zagranie na nogi, a nie na piłkę - direct free kick. Piłkarze ustawiają wall, czyli mur, by uchronić się przed golem. Co ważne, iż język angielski opisujące grę w pikle nie używa trudnych, wysublimowanych słów. I znów gwizdek. Match finishes with the score 0: 0, so a draw - remis.

Oto kilka możliwości potencjalnego wyniku gry:
Win - wygrana, wygrać
Lose - przegrać, odpaść

Warto wspomnieć, iż powyższe czasowniki są nieregularne. A więc win-won-won i lose – lost - lost.

A oto jeszcze inne wyrażenia związane z grą:
Penalty kick - rzut karny
Offside - spalony

Direct free kick - rzut wolny bezpośredni-indirect-pośredni
Goal - gol
Corner - rzut rożny
Kick - wybicie piłki także przez bramkarza, wznowienie gry poprzez kopnięcie
 

A teraz kilka zwrotow związanych ze sposobem faulowania-
Szarpanie za koszulkę - tussle
Popychanie - pushing

Upadek - fall down

 Za takie zagrania, rzecz jasna należą się yellows and reds - żółte i czerwone kartki
Ludzie związani z piłką
Trener - Coach
Ekipa – crew
Gracze rezerwowi - substitute players

I na koniec, ustawienia graczy w grze:
Attaca - gra w ataku
Demence - obrona
Skrzydłowy - winger

Uff! The whistle is blowing. End of the game. We are the champions, my friend.

 

KŻ

 

.............................................................................................................

 

Różnice między językiem polskim, a językiem angielskim

Czy język angielski jest językiem trudnym do nauczenia? Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie. W dużym stopniu zależy to od indywidualnych

predyspozycji. Od tego, czy ktoś ma „smykałkę” do języków czy nie. Jedno jest pewne, angielski i polski różnią się od siebie pod względem gramatycznym, ortograficznym, fonetycznym i składniowym, co sprawia, że z jednej strony, Polacy mają trudności z nauką anielskiego, a z drugiej strony, Anglicy i Amerykanie męczą się z wymową i ortografią języka polskiego. Dlaczego tak jest?

Po pierwsze, gramatyka, a w szczególności czasy. W języku polskim występują trzy czasy: teraźniejszy, przyszły, i przeszły. Czynności mogą być dokonane lub niedokonane Dla Polaka, ilość czasów gramatycznych w języku angielskim jest na początku szokiem. Po angielsku o przeszłość i teraźniejszości możemy mówić w 4 czasach, a o przyszłości w 5. Oprócz czasów istnieją oczywiści Inne mniej lub bardziej skomplikowane konstrukcje gramatyczne. Czas zaprzeszły występujący w języku angielskim to już kompletna abstrakcja, bo we współczesnym języku polskim czas zaprzeszły praktycznie nie funkcjonuje.

Język polski jest językiem fleksyjnym, co oznacza, że mamy duży wybór przyrostków o przedrostków, które mają funkcję gramatyczną. Po końcówce czasownika możemy rozpoznać np. osobę.

Napisałem książkę. ON

Napisałam książkę. ONA

Język angielski nie posiada tak rozbudowanego systemu przedrostków i przyrostków, dlatego w zdaniu zawsze musi występować osoba (podmiot):

He wrote a book.

                               NIE Wrote a book

She wrote a book.  

Kłopot sprawia też wymowa niektórych dźwięków. Polacy mają problem z wymową angielskich słówek zaczynających się na th: think, tought, throught. Z kolei Anglikom i Amerykanom uczącym się polskiego sen z powiek spędza ś, ć, cz, sz, dż, dź i kilka innych. Trudna w języku polskim jest także ortografia. Polacy mają z nią czasem problem, że nie wspomnę o cudzoziemcach.

Jeśli chodzi o szyk zdań w języku angielskim, to w obowiązuje schemat podmiot – orzeczenie – dopełnienie i jest on dość sztywny. Natomiast, w języku polskim podstawą jest struktura podmiot – orzeczenie – dopełnienie, ale istnieje też pewna dowolność, dzięki dużej ilości przyrostów i przedrostków funkcjonujących w języku polskim.

Różnice między językiem polskim i angielskim mogą zarówno ułatwić jak i utrudnić naukę tych języków jako języków obcych. Wszystkim uczniom życzę połamania języka.

KF


.............................................................................................................

 

Wakacyjny flirt z angielskim

Witamy w wakacyjnym wydaniu „Angielski na wakacje”. Dziś flirt (flirt) - rzecz istotna, gdy wybieramy się na wakacje. Najpierw musimy się uzbroić w cierpliwość. Musimy pójść na randkę (date) no i… znaleźć sobie dziewczynę (girlfriend) lub chłopaka (boyfriend). Musimy wyglądać oszałamiająco (amazing), by kogoś poderwać (to pick up sb). Umawiamy się na randkę (randevuez ) w knajpce (pub), by pogawędzić (chatter with sb ). Potencjalny pic kup line - tekst na podryw mógłby wyglądać następująco:

- Hi. Do you come here often? I have never seen you before.
- No, it is my first time, a friend of mine dragged me here for a couple of drinks.
- Can I get you something?
- A glass of white of wine would be nice.

 Tak-tak, wino jest dobre, gdy rozmawiamy, a nawet three or four. To działa. Uwierzcie. A jeżeli uda wam się kogoś wyciągnąć, czyli drag sb to będzie cool - spoko. A gdy nie zadziała? No coż, ratunek to komplementy. We pay them to sb.

Oto przykład:

- What’s a very sexy girl like you doing in a place like his?
- Just hanging out/I like the music.

Tak jest. Hang out - to milo spędzać czas. Tylko, z kim? Hang out with sb, oczywiście. I tu pojawiają się Prasal verbs. Niestety. Gdy ich nie umiemy, pozostaje nam… Randka, ale w ciemno tzw. blind date. Nie widzimy się, a jednak to nam daje pewien dreszczyk emocji.

- John
- Yes, it is. You must be Mary
- That is correct. It is very nice to meet you. Susan told me you would be handsome guy, sitting by the bar. And she was right?
- Thank you. You are looking great, too
- Do you plan staying here, or shall we get the table?
- A table sounds great.

 Gdy już jesteśmy po randce, a nasz partner jest happy. My też. Teraz wakacje będą super. Lots of love. I żyli dlugo i szczęśliwie. They live happily ever after. Bye.

 

KŻ

.............................................................................................................

Ordering a meal

 A: Are you ready to order?
B: Yes. I’d take onion soup for starter and pasta for main course, please.
A: Anything to drink?
B: Water with ice and lemon, please.
A: Is that all?
B: Yes, thank you.

Zamawianie posiłku

A: Jest Pan/Pani gotowy/a, żeby złożyć zamówienie?
B: Tak. Na przystawkę wezmę zupę cebulową i makaron jako danie główne.
A: Coś do picia?
B: Poproszę wodę z lodem i cytryną.
A: To wszystko?
B: Tak, dziękuję.

.............................................................................................................

How to get to train station?

A: Excuse me, How can I get to the train station?
B: You have to go straight and then turn left on the second crossroad. The train station is on the right.
A: Thank you .
B: You’re welcome.

Jak dostać się na dworzec autobusowy?

A: Przepraszam, jak dojść na dworzec kolejowy?
B: Musi Pan/Pani iść prosto a potem na drugim skrzyżowaniu skręcić w lewo. Dworzec jest po prawej stronie.
A: Dziękuję.
B: Nie ma za co.

.............................................................................................................

 

Making reservation – restaurant

A: Hallo, Italian Restaurant. How can I help you?
B: Hallo. I’d like to book a table for tomorrow. Do you have any free tables.
A: Of course Madam.
B: Wonderful! I’d like to make reservation for two, please.
A: Of course. At what time?
B: At 8 P.M.
A: OK. Your name, please.
B: It”s Adams. Jane Adams.
A: All right then. Table for two, tomorrow at 8 P.M.
B: That’s right. Thank you very much.
A: You’re welcome. Have a nice day.
B: You too. Good bye
A: Good bye.

Rezerwacja - restauracja

A: Halo, Restauracja Włoska. W czym mogę pomóc?
B: Dzień dobry, chciałabym zarezerwować stolik na jutro. Macie jakieś wolne stoliki?
A: Oczywiście proszę Pani.
B: Cudownie! Chciałabym zarezerwować stolik dla dwóch osób/
A: Oczywiście. O której godzinie?
B: O 20.00.
A: OK. Poproszę Pani nazwisko.
B: Adams. Jane Adams.
A:W porządku. Stolik dla dwóch osób, jutro o 20.00.
B: Zgadza się. Dziękuję bardzo.
A:Proszę bardzo. Miłego dnia.
B: Wzajemnie. Do widzenia.
A: Do widzenia.

.............................................................................................................

Metoda Callana, czyli mówimy w obcym języku

Metoda Callana jest najpopularniejsza i rozpowszechnioną metodą nauki języka angielskiego. Została opracowana przez Robina Allana w latach 60. ubiegłego wieku. Miała w założeniach nauczyć żołnierzy języka mówionego. Dziś jest jedną z metod stosowaną przez szkoły językowe.

 

Założenia powyższej metody są proste. Metoda ma na celu szybkie przyswojenie języka mówionego, opartego na 4 poziomach przyswajania. Owe poziomy są realizowane poprzez nieustanne powtarzanie materiału, począwszy od poziomu starter, skończywszy na poziomie FCE. Podstawą metody jest przyswojenie przez ucznia materiału, tj. słownictwa, gramatyki, oraz poprawnej wypowiedzi poprzez szybkie powtarzanie. Powtarzanie odbywa się poprzez dodawanie nowego słownictwa, szybką reakcje słuchacza, konstruowanie „wypowiedzi”. Dodatkowo, nauczyciel może wprowadzić ilustracje lub rysunki w celu zadawania pytań uczniowi.


Metoda posiada wielu zwolenników jak i przeciwników. Do argumentów „przeciw” można postulować archaiczny styl nauki, polegający na sztampowej nauce języka. Kolejną wadą metody jest brak uwzględnienia kultury i narodowości zarówno ucznia jak i nauczyciela. Tempo nauki dodatkowo obniża skuteczność metody. Do tego dochodzi poziom zaawansowania kursanta, bo czy można ją stosować przy certyfikacie FCE? Niestety nie, ponieważ powyższy certyfikat jest obłożony wieloma restrykcjami. Założenia Allana nie sprawdzają się w grupach. Metoda, niestety, nie nauczy płynnego mówienia, ponieważ język jest tak skonstruowany, iż na jedną zadane pytanie, można odpowiedzieć w sposób różnorodny. Niech każdy sam we własnym zakresie oceni, czy powyższa metoda byłaby skuteczna.


KŻ


.............................................................................................................

 

Metoda nauki SITA

Czy słyszeliście o metodzie nauki języków SITA? Powstała w latach 80. Polega ona na

tzw. „biofeedbacku”, co oznacza, że fale mózgowe zostają uaktywnione. Sposób przyswajania wiedzy i jej założenia zakładają pełen relaks, przygotowanie psychiczne i psychologiczne, co pozwala na skuteczne nauczanie nowego języka.


Co więcej, powyższy sposób edukacji, został podzielony na kilka etapów. Stanowią one integralną część kursu. Pierwszy z etapów stanowi dialog czytany w języku obcym (np. angielskim). Dialog ten jest czytany wolno przez native speakera. Kursant musi odpowiednio być zrelaksowany. Jego oddech musi „pracować „ w tempie z dialogiem”. Następnie, dialog jest czytany w języku ojczystym. Co ważne, schemat kursu zawiera krótki opis zagadnień gramatycznych. Każda z lekcji podzielona jest na stopnie takie jak:

- inicjacja - zaznajomienie kursanta z dialogami
- zapamiętywanie
- aktywizacja - etap ćwiczeń
- powtórzenie.

Bardzo ważną kwestią jest urządzenie SITA zawierające okulary z czujnikami-elektrodami, takimi jak przy badaniu EEG oraz zestaw słuchawkowy, pozwalający na słuchaniu dialogów. Niestety, koszt takiego zestawu to około 1500 złotych. Do tego dochodzi sam kurs, który do tanich nie należy.

Jak pokazują badania, metoda jest dosyć skuteczna. Pomaga ona przyswoić język, aktywując hipokamp oraz stymulując fale mózgowe, przez co nauka języka jest odprężająca i mila

KŻ

.............................................................................................................

Nauka języków obcych to zdrowie


Poruszanie się, oddychanie, mówienie – mózg jest odpowiedzialny za wszystkie

funkcje życiowe i procesy zachodzące w organizmie człowieka, jest jak centrum dowodzenia ludzkiego organizmu. To właśnie tam zachodzą procesy odpowiedzialne za naukę, zapamiętywanie oraz kojarzenie faktów. Czy zastanawialiście się, jak nauka języków obcych wpływa na pracę mózgu?

Naukowcy, którzy zajmują się zgłębianiem tajników pracy ludzkiego mózgu przyprowadzają badania na całym świcie. Okazuje się, że edukacja lingwistyczna ma wręcz zbawienny wpływ na mózg człowieka. Szwedzcy naukowcy odkryli, że przyczynia się ona do osiągania większych postępów w nauce. Według przeprowadzonych badań, na skutek przyswajania języków obcych pewne obszary mózgu powiększają się.

Z kolei kanadyjscy naukowcy odkryli, że jest to skuteczna broń w walce z takimi chorobami jak demencja starcza czy choroba Alzheimera. Badania wykazały, że u osób, które znają co najmniej jeden język obcy objawy choroby Alzheimera występują pięć lat później niż u osób nieznających żadnego języka obcego.

Podczas rozmowy w naszym mózgu zachodzą skomplikowane procesy odpowiedzialne za mówienie i rozpoznawanie dźwięków. Osoby dwujęzyczne nie mają najmniejszego problemu z natychmiastowym rozpoznaniem usłyszanego języka, jak również ze spontanicznym posługiwaniem się dwoma językami. Jak to możliwe? Otóż pewne funkcje mózgu, miedzy innymi umiejętność koncentracji, są u nich bardziej rozwinięte.


Kolejną ciekawostką jest to, że osoby, które rozpoczęły naukę języka obcego w dzieciństwie mają bardziej rozwinięte obszary odpowiedzialne za mowę, ponieważ umiejętność mowy w języku obcym kształtuje się w tym samym obszarze, co umiejętność mowy w języku ojczystym Natomiast o osób dorosłych rozpoczynających naukę powstają dodatkowe obszary odpowiedzialne za znajomość języka obcego.


Jak widać, umiejętność posługiwania się językami obcymi nie tylko podnosi kwalifikacje zawodowe i sprawia, że poprawia się jakość ogólnego funkcjonowania w społeczeństwie, ale również dobrze wpływa na nasze zdrowie. Zwiększa naszą koncentrację, przez co jesteśmy w stanie wykonywać kilka zadań jednocześnie. Ułatwia zdobywanie nowej wiedzy, co jest niezwykle przydatne a także zwiększa efektywność pracy.


KF

.............................................................................................................

Angielskie słownictwo na wakacje - niezbędnik każdego podróżnika

budget holiday - tania wycieczka
budget flight - tani lot
camera - aparat
camp - obóz
camping - biwakowanie
campsite - pole namiotowe
coach tour - wycieczka objazdowa
digital camera - aparat cyfrowy
fishing - wędkarstwo
go sightseeing - zwiedzać
guesthouse - pensjonat
hike - piesza wycieczka
historical sights - zabytki
holiday - wakacje
inn - zajazd
luggage - bagaż
package holiday - wakacje zorganizowane
passport - paszport
postcard - pocztówka
ramble - wycieczka
ski - jeździć na nartach
sunbathe - opalać się
swim - pływać
ticket - bilet
tourist information - informacja turystyczna
trek - wędrówka
video camera - kamera
walking holiday - wędrowne wakacje
youth hostel - schronisko młodzieżowe

..............................................................................................................

Wyrażanie potrzeby po angielsku. Czasowniki "have to" i "must" 

Powszechnym problemem dla cudzoziemców mówiących po angielsku jest

niepoprawne używanie czasowników have to i must. Oba słówka są używane do wyrażania potrzeb lub przymusu i oznaczają ‘musieć’. Często posługujemy się nimi zamiennie, tak jak w danym momencie nam pasuje, niejednokrotnie popełniając błąd. Ktoś mógłby zapytać, jakie to ma znaczenie. Otóż to czy w danym zdaniu użyjemy have to czy must zależy od tego, czy dane zachowanie jest narzucone z zewnątrz przez jakąś osobę lub okoliczności czy też nie. 
 
Have to 
 
Czasownika modalnego have to użyjemy w sytuacji tzw. zewnętrznego przymusu, kiedy określone zachowanie jest nam nijako z góry narzucone, np. z powodu sytuacji, w jakiej się znajdujemy lub jest to czyjeś polecenie:


I have to do my homework. – Muszę odrobić lekcje (nauczyciel kazał mi je odrobić).

I have to finish this report till tomorrow. – Muszę skończyć ten raport do jutra. (Szef zlecił mi napisanie raportu. Jak nie skończę do jutra to mnie zwolni).

You have to take these pills two times a day. – Musisz brać te tabletki dwa razy dzienni. (Lekarz Ci tak zalecił).


Kiedy do have to dodamy not, czasownik zmienia swoje znaczenie. Don’t have to oznacza ‘brak potrzeby’, ‘nakazu’:


You don’t have to wear jacket. – Nie musisz zakładać kurtki. (Nie ma takiej potrzeby, bo jest ciepło).

You don’t have to sign this. – Nie musisz tego podpisywać (Jeśli nie chcesz). 

Must 
 

Must używamy, kiedy czujemy się zobowiązani do zrobienia czegoś. Kieruje nami wewnętrzne poczucie obowiązku.


I must talk to Sue. – Muszę porozmawiać z Sue. (Czuję, że powinnam z nią porozmawiać).

I must tidy my room. – Muszę posprzątać pokój. (Mam taką potrzebę).
 

Must użyjemy również, kiedy chcemy komuś coś mocno zasugerować, ponieważ coś wydaje nam się być logicznym, dobrym pomysłem:


You must see a doctor. – Musisz pójść do lekarza (Widzimy, że osoba źle wygląda i w takiej sytuacji musi pójść do lekarza).

You must watch this movie. It’s awesome! – Musisz obejrzeć ten film. Jest świetny!


Must not/mustn’t oznacza ‘zakaz’:


You mustn’t go there. – Nie wolno Ci tam iść.


Posługując się czasownikami modalnymi have to i must, należy pamiętać, że pierwszy dotyczy czynności narzuconych odgórnie, a drugi, wewnętrznego poczucia obowiązku. Don’t have to oznacza brak konieczności, nakazu, natomiast mustn’t użyjemy do zakazów.
 

KF


..............................................................................................................

Angielskie czasowniki złożone - phrasal verbs
 

Nieodłączną częścią nauki języka obcego jest nauka słówek i wyrażeń. W języku

angielskim istnieje spora grupa czasowników złożonych (ang. phrasal verbs), które często spędzają sen z powiek wielu uczniom, ponieważ trudno jest się domyślić ich znaczenia tylko na podstawie słówek, z których się składają. Znajomość angielskich phrasal verbs jest niezwykle istotna i przydatna. 

 
Czasowniki złożone, jak sama nazwa wskazuje składają się z dwóch części. Tworzymy je na dwa sposoby:

- łączymy czasownik z przyimkiem (verb + preposition) turn on – włączyć

- łączymy czasownik z przysłówkiem (verb + adverb) move out – wyprowadzić się


Po dodaniu przyimka lub przysłówka czasownik zyskuje zupełnie inne znaczenie, np. carry oznacza nosić, ale w połączeniu z on oznacza kontynuować.


Przykłady Phrasal Verbs:


Act on - postępować według czyichś wskazówek, rad, sugestii - I decided to act on his advice.

Call off – odwołać – She had to call the meeting off because she got a cold.

Check out – Can you check out the weather?

Eat out – zjeść na mieście – How about eating out tonight?

Fight back – oddawać (podczas walki) – Don’t stand like this. Fight back!

Fall for – stracić głowę dla kogoś -I ’m falling for the new manager. He’s so handsome!

Get over – pogodzić się z czymś – It took him some time to get over his friend’s death.

Go on – kontynuować – Sorry for interrupting. Go on.

Hold on – czekać chwilę – Hold on a minute, please.

Let down – He let me down so many Times. I can’t trust him anymore.

Pick up – podnosić – He pick up the phone.

Pick up – nauczyć się – I picked up a lot of new words during my trip to Spain.


Zazwyczaj to druga część czasownika złożonego decyduje o jego znaczeniu. Zdarza się, że czasownik złożony ma kilka znaczeń i bez konkretnego kontekstu trudno jest go przetłumaczyć. Nauka czasowników złożonych nie jest łatwa, ale są one często używane w mowie i piśmie. Dobra znajomość phrasal verbs świadczy o dużej swobodzie w używaniu języka angielskiego.


KF

..............................................................................................................

Nauka języka przy kawie, czyli jak połączyć przyjemne z pożytecznym

Jaki jest najlepszy sposób nauki języka obcego? Kiedy zapisujemy się na kurs

językowy, nauczyciele korzystają z różnych metod nauczania takich jak, np. Metoda Callana, metoda bezpośrednia, metoda komunikatywna i wiele innych. Zorganizowany kurs językowy to podstawa w nauce języka obcego, ale umiejętności językowe można też rozwijać poza kursem. Tak naprawdę możemy się uczyć wszędzie i w każdej sytuacji – przy porannej kawie, słuchając muzyki czy sprzątając mieszkanie.


Poranna kawka i nauka języka

Wiele osób nie wyobraża sobie początku dnia bez porannej kawy i gazety, zwłaszcza w dzień wolny. Możecie zapytać, co ma kawa i prasa do nauki języka. Otóż ma całkiem sporo. W czasach, kiedy świat jest globalną wioską mamy dostęp do gazet praktycznie z każdego kraju i w każdym języku. Wystarczy wpisać odpowiednią frazę w wyszukiwarkę Internetową i ułamku sekundy możemy czytać gazety po angielsku, niemiecku, hiszpańsku czy francusku w wersji elektronicznej. Siedząc wygodnie przy śniadaniu, czytamy zagraniczne tekst w oryginale, poszerzając tym samym słownictwo z różnych dziedzin.

Jadąc samochodem...

Kierowcy samochodów mogą się uczyć podczas jazdy czy stojąc w korkach. W księgarniach są dostępne rozmówki, czyli nagrania na płytach CD lub w formacie MP3, których można słuchać na odtwarzaczach przenośnych i stacjonarnych. W ten sposób uczymy się podstawowych zwrotów jednocześnie jadąc do pracy. Nagrania językowe tworzone specjalnie dla dzieci pomogą zająć dziecko podczas długich podróży.


Popołudniowy relaks

Czas na popołudniowy relaks. Kiedy wybieramy książkę lub film pamiętajmy, że –odpoczywając – też możemy się czegoś nauczyć. Jak? To proste zamiast lektora lub dubbingu wybierzmy wersję filmu z napisami. Dla miłośników tradycyjnych książek i e-booków idealnym rozwiązaniem jest czytanie książek w oryginale. W przypadku e-booków warto sięgnąć po wydania dwujęzyczne.


Fiszkomania 

Nauka słówek nie musi być monotonna i nudna. Najprostszy sposób na jej uatrakcyjnienie? Fiszki. Otoczcie się karteczkami ze słówkami. Większe, mniejsze, we wszystkich kolorach tęczy. Przyklejacie je, gdzie tylko się da – na lodówce, na ścianie, na szafkach w pokoju. Istnieją też specjalne aplikacje, dzięki którym możemy mieć fiszki w telefonie. To na pewno przyspieszy naukę słówek.


Otaczajcie się językiem codziennie w każdej sytuacji. Słuchajcie ulubionych piosenek, czytajcie gazety, rozmawiajcie w języku obcym. Możecie nawet zmienić język na swoich telefonach czy przeglądarkach internetowych. Czasem najprostsze rozwiązania są najlepsze. Nauka języków może być prawdziwą przyjemnością.


KF

..............................................................................................................

„Kłopotliwe” słówka: lend, borrow i loan

Jak na pewno zauważyliście, w języku angielskim występuje sporo słówek, które w języku

polskim brzmią tak samo. Czas na kolejną porcję „kłopotliwych” słówek. Dzisiaj omówimy użycie borrow, lend i loan. Wszystkie trzy słówka w tłumaczeniu na język polski oznaczają pożyczać, ale nie można ich używać dowolnie.

BORROW

Czasownik borrow oznacza 'pożyczyć coś od kogoś'. W zdaniach z tym czasownikiem podmiotem jest osoba pożyczająca coś od kogoś z zamiarem późniejszego zwrócenia. W zdaniu czasownik borrow występuje z przyimkiem from. 

Przykłady:
Can I borrow 10 pounds from you till tomorrow?
Czy mogę od ciebie pożyczyć 10 funtów do jutra? (Chcemy pożyczyć od kogoś 10 funtów z zamiarem oddania ich następnego dnia). 
I borrowed this dress from my friend. - Pożyczyłam tą sukienkę od mojej przyjaciółki. 
Tom borrowed the car from father. - Tom pożyczył samochód od ojca.

Jak widać ogólna konstrukcja zdania z czasownikiem borrow wygląda następująco:
to borrow something from somebody

Jane borrowed a book from John.


LEND
Jak już wspomniałam, kiedy mówimy o pożyczaniu czegoś od kogoś, użyjemy borrow. Natomiast w sytuacji odwrotnej, czyli kiedy ktoś nam coś pożycza, użyjemy lend.

Czasownik lend oznacza 'pożyczyć coś komuś', a więc w zdaniach z tym czasownikiem podmiotem jest osoba pożyczająca coś drugiej osobie. 

Przykłady:
Moja przyjaciółka pożyczyła mi tą sukienkę. 

My friend lent me this dress. lub My friend lent this dress to me.


W przypadku lend dopuszczalne są dwie konstrukcje zdania: to lend somebody something oraz to lend something to somebody.


John lent me his jacket. (dopełnienie bliższe)
John lent his jacket to me. (dopełnienie dalsze) 

LOAN
Czasownik loan to synonim słówka lend używany w amerykańskiej odmianie języka angielskiego, który oznacza 'pożyczyć coś komuś'. 

Przykłady:
My grandparents will loan me money for a new apartment.
Moi dziadkowie pożyczą mi pieniądze na nowe mieszkanie.

Anna loaned me Her favourite shoes for tonight’s party.
Anna pożyczyła me swoje ulubione buty na dzisiejszą imprezę. 

I will loan you the car. - Pożyczę Ci samochód.


Jak widać, przy użyciu borrow, lend i loan warto zwracać uwagę na konstrukcję zdania i kontekst wypowiedzi.


KF

..............................................................................................................

Umiem mówić po angielsku, ale się boję. Jak pokonać strach przed mówieniem? 

Czy można dobrze znać język obcy, a mimo to odczuwać strach przed mówieniem?

Okazuje się, że tak. Wielu ludzi, którzy znają język obcy, nie ma okazji zbyt często go używać na co dzień. Kontakt z językiem obcym w takich przypadkach ogranicza się do słuchania piosenek, czytania tekstów w oryginale czy oglądania filmów bez tłumaczenia, bo nie ma możliwości porozmawiania z drugą osobą w języku obcym. W związku z tym, u wielu osób z czasem powstaje strach przed mówieniem. Taki, niejednokrotnie nieuzasadniony, lęk wynika z obawy przed kompromitacją. Boimy się, że po długim okresie niemówienia wyszliśmy z wprawy albo wszystko zapomnieliśmy. Na taką barierę napotykają zarówno Ci, którzy znają tylko podstawy języka, jak i Ci, którzy znają dany język obcy bardzo dobrze.

Jak pokonać strach?


Nie ma jednej, uniwersalnej rady, jak pokonać barierę mówienia. Lęk wynika z niepewności, a jedynym sposobem, aby ją pokonać jest mówienie, mówienie i jeszcze raz mówienie. Jest jednak kilka metod, które mogą pomóc w przełamywaniu blokady.


Pierwszą, najbardziej ekstremalną metodą, jest postawienie siebie w sytuacji, w której nie będziemy mieli innego wyjścia i będziemy zmuszeni mówić w języku obcym. Może to być wyjazd zagranicę. Wtedy będziemy skazani na komunikację w języku obcym i zanim się obejrzymy strach zniknie, a mówienie stanie się przyjemnością.


Drugim sposobem, są rozmowy przez Internet. Najlepiej rozmawiać z obcokrajowcem, który nie rozumie naszego języka ojczystego. Jeśli nie znamy takiej osoby, to wystarczy ktoś, kto zna dany język obcy na bardzo dobrym poziomie i będzie chciał pomóc.


Jeśli powodem, dla którego unikamy mówienia jak ognia są wątpliwości co do poprawności akcentu, ćwiczmy wymowę czytając teksty w oryginale na głos. Nie bójmy się na początku używać prostych słów w rozmowie. Kiedy nabierzemy pewności siebie, słownictwo stanie się bardziej wyrafinowane. Najważniejsze to próbować przełamać wewnętrzny opór. Może się okazać, że strach w ogóle nie był uzasadniony. Najtrudniejszy jest pierwszy krok.


KF

..............................................................................................................

Idiomy i ich funkcje językowe


Wielu z was wie, czym jest idiom. Otóż, idiom jest nierozerwalnym związkiem wyrazowym, tzn., nie może być tłumaczony dosłownie. Każdy z wyrazów ma swoje miejsce w wyrażeniu. Idiomów nigdy nie tłumaczymy dosłownie, a już na pewno nie tłumaczymy ich metodą gramatyczną. Jeden z przykładów idiomu w języku angielskim jest wyrażenie: to be over the moon. Gdyby ktoś przetłumaczył to dosłownie, wyszłoby, iż „ktoś jest nad księżycem”. To częsty błąd ludzi uczących się języka. Poprawne tłumaczenie brzmi: „być w siódmym niebie”.

Przykłady użycia idiomów w zdaniu:

I am over the moon, because I passed an exam.

Powyższe zdanie pokazuje, iż odnosimy się do sytuacji w sposób metaforyczny. To najważniejsza funkcja idiomów.

Kolejne funkcje idiomów są funkcjami językoznawczymi, tzn., mającymi strukturę opartą o gramatykę języka angielskiego.

1. Czasownik plus dopełnienie: Have second thoughts-have (verb+object);

2. Przyimkowe: In cold blood – in - przyimek - cold blood-przymiotnik=rzeczownik;
3. Zlożenia: a stumbling block - cale wyrażenie;

4. Dwumiany: High and mighty - slowo+slowo;

5. Porównawcze - często literackie: As+przymiotnik+rzeczownik: As blind as a bat;
6. Grupy frazowe: Long time to see

7. Powiedzonka: Every little helps
8. Przysłowia: Don’t count your chickens before they are hatched.

Powyżej zostały przedstawione funkcje idiomów.Łatwe? Trudne? Jak kto woli. Idiomy są pięknymi ozdobnikami każdego języka. Bawią, śmieszą, nawiązują, upominają. Piękne, prawda?


KŻ

..............................................................................................................

Nauka języków obcych u dzieci. Kiedy najlepiej zacząć?

Każdy rodzic pragnie, żeby dziecko miało jak najlepszą przyszłość. Stara się zapewnić możliwość rozwoju i solidne wykształcenie. W dzisiejszych czasach znajomość przynajmniej jednego języka obcego to podstawa, dlatego rodzice często zadają sobie pytanie, kiedy dziecko powinno zacząć naukę języka obcego. W szkole, czy jeszcze wcześniej? 

Tak naprawdę im wcześniej zaczniemy dzieci uczyć języka, tym lepiej. Mózgi małych dzieci są jak gąbka. W szybkim tempie przyswajają otaczające bodźce. Jedna z teorii mówi, że do siódmego roku życia dziecko ma największą łatwość przyswajania języka. Podstawowym warunkiem jest systematyczny kontakt z językiem. Potwierdzenie tej teorii widać w rodzinach dwujęzycznych, kiedy jeden z rodziców jest cudzoziemcem. W takim przypadku dzieci poznają drugi język we wczesnym dzieciństwie, bo na co dzień w domu mama mówi po polsku, a tata, np. po angielsku.

Ważne jest, że wczesny kontakt z językiem obcym nie wpływa negatywnie na opanowanie języka ojczystego.Trzeba jednak pamiętać, że nauka języka obcego u dzieci przebiega inaczej niż nauka młodzieży i dorosłych. Na pewno nie jest to siedzenie nad książką i zapamiętywanie regułek i słówek. Nazwałabym ten proces raczej przyswajaniem języka, a nie nauką.

Jeśli chcemy wprowadzić dziecko w świat języka obcego, trzeba zrobić to umiejętnie, żeby zaciekawić i zachęcić, a nie odwrotnie. Najlepszy efekt osiągniemy, jeśli będziemy uczyć przez zabawę, wtedy dziecko będzie kojarzyło takie zajęcia z czymś przyjemnym i chętnie będzie brało w nich udział. Na etapie przedszkola i początkowych klas szkoły podstawowej dzieci obserwują, słuchają i naśladują. Dlatego uczymy, słuchając piosenek, powtarzając proste słówka, tańcząc, rysując czy śpiewając. W ten sposób pobudzamy i jednocześnie zaspokajamy naturalną potrzebę poznawania otaczającego świata.

Przyjmuje się, że 11-12 lat to tzw. wiek krytyczny w nauce języka obcego. Według badań później w mózgu zachodzą zmiany, które powodują obniżenie wrażliwości ludzkiej na otaczające dźwięki i ich powtarzanie, co z kolei może utrudnić naukę języka obcego. Nie oznacza to jednak, że po przekroczeniu tej granicy wiekowej nauka jest niemożliwa.

Dlatego nie dajmy się zwariować i nie popadajmy w przesadę. Jeśli dziecko nie wykazuje zainteresowania językiem obcym, nie powinniśmy go zmuszać, bo w ten sposób łatwo zniechęcić. Nawet na całe życie.

KF

..............................................................................................................

  
Czy język czeski jest podobny do polskiego?

Czy nauka języka czeskiego jest łatwa dla Polaków? Język naszych południowych sąsiadów, podobnie jak język polski, należy do grupy języków słowiańskich. Teoretycznie nauka czeskiego nie powinna być trudna, skoro czeski brzmi prawie identycznie jak polski.

Właśnie to „prawie” robi wielką różnicę, zwłaszcza jeśli chodzi o czeskie słownictwo. Brzmienie pewnych czeskich słów jest bardzo zbliżone albo czasem wręcz identyczne jak polskich. Osoby nie znające języka automatycznie zakładają, że skoro wyraz brzmi podobnie to musi mieć takie samo znaczenie w obu językach. Niestety, tak pięknie nie jest.

Język czeski                                   Język polski

sklep                                                 piwnica

obchod                                             sklep

pivnice                                              piwiarnia

dluhopis                                           obligacja

propiska                                           długopis

Keten                                                maj

duben                                               kwiecień

balvan                                              głaz

čerstvy                                              świeży

czerstwy                                           starý

stolec                                                tron

dívka                                                 panna

pachně                                             śmierdzi

poprava                                            egzekucja

poruhany                                          zepsuty

Podobieństwo pomiędzy czeskim a polskim jest tylko pozorne. Fałszywi przyjaciele, homografy, homofony. Niektóre słowa w języku polski mają przeciwne znaczenie w języku czeskim. Czeskie słowa, które dla Polaka brzmią obraźliwie, niekoniecznie mają negatywne znaczenie.

Polsko-czeskie podobieństwo językowe bywa przyczyną nieporozumień i niezręcznych sytuacji. Z punktu widzenia osoby, która nigdy nie miała styczności z czeskim, język ten wydaje się być kompletnie pozbawiony logiki, ale jest też bardzo zabawny.

Jedno jest pewne. Jadąc na wycieczkę do Pragi koniecznie trzeba zabrać rozmówki polsko-czeskie. Tym sposobem, kiedy ktoś powie, że ma napad nie będziemy wzywać karetki, bo czeski nápad to po prostu pomysł.

KF

.................................................................................................................

Slangowe wyrażenia angielskie

Będąc wśród przyjaciół i znajomych, często posługujemy się slangiem, który jest zrozumiały tylko dla wybranych. Używamy słów i wyrażeń mających ukryte znaczenie. Slang angielski jest obecny w telewizji, Internecie, muzyce, ale dla niewtajemniczonych słowa takie jak dosh, jammy czy chuffed wplecione w wypowiedzi nie mają żadnego sensu. Rozmawiając z kimś po angielsku warto znać kilka slangowych zwrotów, bo dzięki temu, rozmowa będzie bardziej swobodna.

bollocks – nonsense (bzdety, pierdoły)

chunter – to talk in a low inarticulate way: mutter (mruczeć, mamrotać)

dodgy – false or dishonest; causing a lack of trust or confidence (podejrzany, szemrany; ryzykowny, niepewny)

dogsbody – one who is obliged to do menial work; a drudge (chłopiec na posyłki)

gormless – lacking intelligence: stupid (tępy, przygłupi)

hard cheese! – tough luck! (a to pech!, dobrze ci tak!)

jiggery-pokery – dishonest or suspicious activity (szwindel)

knackered – tired, exhausted (padnięty)

peckish – hungry (be/feel peckish – mieć ochotę coś przekąsić)

plonk – cheap or inferior wine (sikacz, bełt)

prat – stupid or foolish person (palant)

dosh – money/cash (kasa, forsa)

gobsmacked – incredibly amazed (zaskoczony, zaszokowany)

gutted – extremely shocked or disappointed

I was gutted when I didn't win the race.

(Wszystko się we mnie przewracało po tym, jak nie wygrałem meczu.)

jammy – very lucky (fartowny)

He was very jammy winning the lottery.

scrummy – delicious; shortened from scrumptious (pyszny)

Będąc w Londynie, warto znać Cockney Ryhming. Cockney ryhming polega na tworzeniu krótkich rymowanek. Trzeba znaleźć wyrażenie rymujące się z wyrazem, który chcemy powiedzieć i użyć go zamiast danego słowa. W praktyce wygląda to tak:

Wyraz look rymuje się z butcher's hook. W wielu przypadkach słowo rymujące się jest pomijane, więc w praktyce raczej spotkamy się z formą have a butcher's niż have a butcher's hook.

Cockney ryhming              Znaczenie/Tłumaczenie                          Przykład

Adam and Eve                     Believe/Wierzyć                   I don't Adam and Eve it!

Apples and Pears               Stairs/Schody                      Let’s go up those apples.

Artful Dodger                      Lodger/Lokator         I've got an Artful to help pay the rent.

Bacon and Eggs                 Legs/Nogi                 You have got a lovely set of Bacons.

Barnet Fair                         Hair/Włosy                I have just got my Barnet chopped.

Brass bands                       Hands/Ręce                         I shook him by the Brass.

Bees and Honey                 Money/Pieniądze                Give me the bees.

Butcher's Hook                   Look/Spójrz                         Take a Butcher's at that!

Christian Slater                   Later/Później                                    See ya Slater.

Currant Bun                        Sun/Słońce                          The Currant Bun's hot today.

Danny Marr                         Car/Samochód                I'll give you a lift in the Danny.

Nie do końca wiadomo, skąd się wzięło Cockney rhyming. Według jednej z wielu teorii, slang ten powstał, żeby więźniowie mogli się swobodnie porozumiewać bez wiedzy policji.

Posługiwanie się slangiem charakterystycznym dla języka obcego nie jest łatwe. Jednak trening czyni mistrza, a poza tym to całkiem niezła zabawa.

Jeśli chcielibyście poznać więcej przykładów Cockney rhyming, zajrzyjcie tu http://www.youtube.com/watch?v=r2Hblhr1GW

................................................................................................................................................

Sztuka zwięzłego pisania, czyli angielskie skróty używane w SMS-ach i Internecie

Krótkie wiadomości tekstowe, SMS-y i e-maile – wysyłamy je kilkanaście, czasami

kilkadziesiąt razy dziennie. Trudno wyobrazić sobie świat bez telefonów komórkowych, laptopów, tabletów, dzięki którym komunikujemy się z otoczeniem.

Pisanie widomości tekstowych szybko stało się bardzo popularne. Miały one być krótkie, ale treściwe. Z czasem powstał charakterystyczny język używany w SMS-ach, e-mailach, na forach internetowych i portalach społecznościowych.

Język używany w SMS-ach i Internecie to swego rodzaju wirtualny slang naszpikowany skrótowcami i skrótami. Piszący używają też tzw. emotikonów służących do wyrażenia emocji i nastroju.

Skrót              Znaczenie                                         Tłumaczenie

@                    at                                                      w, przy

brb                  be right back                                    zaraz wracam

f2t                   free to talk                                        mogę rozmawiać

U                     you                                                   Ty

Y                     why                                                  dlaczego

h2cus              hope to see you soon                      mam nadzieję, że niedługo się spotkamy

hawru              How are you                                    jak się masz

gr8                   great                                               świetnie

2mro                tomorrow                                        jutro

jam                  Just a minute                                  chwileczkę

luv                   love                                                 miłość, pozdrawiam

g9                    genius                                             geniusz

afaik                as far as I know                              tego, co wiem

hand                have a nice day                              miłego dnia

pls                   please                                             proszę

hagn                have a good night                          dobranoc

cid                   Consider it done                             zrobi się

Spk                  speak  mówić,                                rozmawić

Idk                   I don’t know                                    nie wiem

Np.                  No problem                                    żaden problem

Przykład SMS-a w języku angielskim:

CU 2MRO. HAND – Do zobaczenia jutro. Miłego dnia

Takie zaszyfrowane wiadomości to już norma. Nikogo już nie dziwi SMS składający się dziwacznej kombinacji cyfr, liter, kropek, nawiasów, itp. Po co tracić czas i pisać długie „Just a minute”? Zamiast tego można napisać „JAM” i wszystko jasne. J

CU later.

KF

...................................................................................................................................................................

Angielskie homografy, czyli uważaj, co mówisz

Na naukę języka składa się kilka etapów. Zazwyczaj zaczynamy od alfabetu, a potem płynnie przechodzimy do pisowni, wymowy, słownictwa, gramatyki i struktury zdań. Niestety, na każdym z tych etapów możemy natknąć się na pułapki.

Ucząc się pisowni i wymowy języka angielskiego, możemy spotkać się homografami. Homografy są to wyrazy, które mają taką samą pisownię, ale różnią się znaczeniem i inaczej się je wymawia. Prawidłowa wymowa homografów jest niezwykle ważna dla zrozumienia wypowiedzi, ponieważ błędy mogą całkowicie zmienić znaczenie.

·         Czasami pisownia czasownika w czasie teraźniejszym i przeszłym jest identyczna, jednak wymawia się go inaczej. Przykładem może być czasownik read. Nieprawidłowa wymowa w tym przypadku, powoduje zmianę gramatycznego czasu zdania:

           - I can’t read /ri:d/ your writing.  – Nie mogę odczytać Twojego pisma

           - She picked up the letter and read /red/ it. – Podniosła list i go przeczytała.

·         Różnica w wymowie homografów może też dotyczyć przesunięcia akcentu wyrazowego, co powoduje zmianę funkcji gramatycznej:

           - subject  /ˈsʌbdʒɛkt/ temat, podmiot, /səbˈdʒɛkt/ narażać, poddawać czemu

Akcent w rzeczowniku pada na pierwszą sylabę, a w czasowniku na drugą.

          - abstract :abstrakcja /'æbstrækt/, abstrakcyjny /'æbstrækt/, wyodrębnić,  

            wydobyć /əb'strækt/

           W przypadku rzeczownika akcent pada na pierwszą sylabę, a w czasowniku  

           na drugą.

    ·         Możemy się też spotkać ze zmianą pojedynczego dźwięku w wyrazie:

- A sudden gust of wind /wind/ blew the leaf out of his hand – Nagły podmuch wiatru   zduchnął liść z jego dłoni.

           - I hate watches that you have to wind /waind/. – Niecierpię zegarków, które      

             trzeba nakręcać.

Poniżej znajdziecie więcej przykładów homogramów:

bass –  /bæs/ okoń; /beɪs/ bas

close – /klǝʊs/ bliski; /klǝʊz/ zamykać

desert – 1) /'dezǝt/ pustynia; 2) /di'zɜ:t/ opuszczać

lead – /led/ ołów; /li:d/ prowadzić

live – /lɪv/ żyć; /aɪv/ na żywo

present – /’preznt/ obecny, prezent; /prɪ’zent/ prezentować

row –  /rǝʊ/ rząd;) /raʊ/ kłótnia

tear – 1) /tɪǝ/ łza; 2) /teǝ/ drzeć

use –  /ju:s/ użycie ; /ju:z/ używać

wound  – /wu:nd/ rana; /waund/ nakręcony

Jak widać, bardzo łatwo o pomyłkę w wymowie, dlatego warto czasem słuchać angielskich dialogów w oryginale.

KF
...................................................................................................................................................................

„Kłopotliwe słówka”: do i make

W języku angielskim istnieje grupa słówek, które można nazwać „kłopotliwymi”. Są to wyrazy, których znaczenie i użycie nie jest do końca jasne. Jak już wspomniałam we wcześniejszym wpisie, należą do nich m.in. „learn”, „study” i „teach”. Dzisiaj chciałabym dodać do tej grupy do i make.

Większość uczniów zapytanych o znaczenie tych czasowników odruchowo odpowie ‘robić’. Nic bardziej mylnego. Czasowniki te mają dwa różne znaczenia.

DO

- Czasownik do jest związany z działaniem, czynnościami, których wynikiem nie jest stworzenie czegoś.

- Do używa się w wyrażeniach odnoszących się do codziennych czynności, np. sprzątanie.

What are doing? – Co robisz?

I’m cleaning. – Sprzątam

NIE - What are you making?”.

- Czasownika do używamy przy czynnościach nieokreślonych: do something, do nothing, do everything

Przykładowe wyrażenia zawierające słówko „do”:

§  do an analysis - zrobić, przeprowadzić analizę

§  do homework - robić zadanie domowe

§  do work - wykonywać pracę

§  do harm - robić krzywdę

§  do a favour - wyświadczać przysługę

§  do something by hand - robić coś ręcznie

§  do one’s hair - czesać włosy

§  do a puzzle - rozwiązywać łamigłówkę

§  do one’s best - robić co można

§  do sth for Sb

§  do miracles/wonders – czynić cuda

§  do well in sth – dobrze sobie radzić w czymś

§  do the honour(s) – czynić honory

§  do one’s duty/job – wykonywać swoje obowiązki/swoją pracę

§  do the shopping – robić zakupy

§  do a calculation – wyliczyć

§  do military service – odbywać służbę wojskową

§  do (sb) harm – zaszkodzić (komuś)

MAKE

Make używa się do wyrażenia czynności, które dają jakiś konkretny rezultat, produkt. Czasownik ten oznacza ‘tworzyć’, ‘wytwarzać’.

I’m making a cake – Robię tort.

NIE - I’m doing a cake

Przykładowe wyrażenia zawierające słówko “make”:

• make amends - rekompensować, naprawiać błędy
• make arrangements - aranżować
• make a bed - ścielić łóżko
• make a list - zrobic listę
• make a change/changes -  wprowadzać zmianę/zmiany
• make a call - zadzwonić
• make a choice - wybrać, dokonać wyboru
• make a comment - komentować
• make a complaint - złożyć skargę
• make a cup of tea / coffee - zrobić herbatę, kawę
• make a decision - podjąć decyzję
• make a demand - złożyć żądanie
• make dinner / breakfast / supper - zrobić obiad /śniadanie /kolację
• make a difference - robić różnicę
• make an effort - robić wysiłek
• make ends meet - wiązać koniec z końcem
• make an enquiry - złożyć zapytanie
• make an exception - zrobić wyjątek
• make an excuse - robić wymówki
• make a fool of yourself - robić z siebie wariata
• make food - robić jedzenie
• make a fortune - zrobić fortunę

§  make friends with sb- zaprzyjaźniać się z kimś

§  make a promise - składać obietnicę

Wydaje się, że ogólnie czasownik do jest używany w odniesieniu do czynności odtwórczych, a make do czynności twórczych. Od każdej reguły są jednak wyjątki i przypadki, w których nie można zastosować tak ogólnej zasady. Niektórych zwrotów trzeba się nauczyć na pamięć, np. do a favour, make a decision czy do harm.

KF

...................................................................................................................................................................

 

Zapożyczenia leksykalne w języku polskim

 

Dzisiejszy świat to globalna wioska, w której wzajemne przenikanie się kultur i języków jest nieuniknione. Niemal w każdym języku można znaleźć wyrażenia oraz zwroty zapożyczone z innych narodów. Język polski nie stanowi w tej kwestii wyjątku. Germanizmy, rusycyzmy i anglicyzmy stały się nieodłączną jego częścią.

Zapożyczenia leksykalne to wyrazy pochodzące z języków obcych, które przejmujemy i używamy na równych prawach jak wyrazy rodzime (rdzennie polskie). Są one wynikiem kontaktów z innymi, narodami. Społeczność bardziej rozwinięta pod względem naukowym lub technologicznym oddziałuje na inną społeczność pozostającą z nią w kontakcie i rezultatem tych oddziaływań są właśnie zapożyczenia, które występują zarówno w terminologii naukowo-technicznej, jak i w mowie potocznej.

Zapożyczenia można podzielić na trzy grupy:

- zapożyczenia właściwe – mamy z nimi do czynienia przy zaadaptowaniu jakiegoś wyrażenia do języka polskiego przy formie dostosowanej do polskiej wymowy i pisowni. Jako przykład można podać słowa brydż (bridge), mecz (match), komputer (computer). Wszystkie one pochodzą z języka angielskiego, ale stały się na tyle powszechne i oczywiste również dla nas, że traktujemy je jak polskie słowa, dlatego należą one do zapożyczeń właściwych. Ich wymowa i znaczenie są identyczne jak w języka angielskim, ale sposób zapisywania odmienny. Zapożyczenia właściwe pochodzące z języka niemieckiego to, np. plac (Platz) i bruk (Brucke).

- zapożyczenia semantyczne - wyrażenia, które zmieniają lub nadają nowe znaczenia słowom funkcjonującym już wcześniej w polszczyźnie. Przykładem jest zwrot mysz, odnoszący się do urządzenia obsługującego komputer i mający swoje źródło w angielskim słowie mouse. W języku rosyjskim występuje słowo obespieczit, podobne formalnie do polskiego słowa zabezpieczyć i mające dwa znaczenia: uczynić bezpiecznym oraz sprawić, żeby miał. W języku polskim słowo zabezpieczyć ma tylko jedno znaczenie: uczynić bezpiecznym. Pod wpływem języka rosyjskiego wyraz ten nabrał z czasem drugiego znaczenia: sprawić, żeby miał.

W języku polskim znajdziemy też przykłady tzw. kalek językowych, czyli wyrazów dosłownie przetłumaczonych z języka obcego – mapa drogowa (road map), nastolatek (teenager).

Najbardziej popularne, są anlicyzmy, czyli wyrazy pochodzące za języka angielskiego.

- Często idziemy na lunch zamiast na obiad.

- Terminy spotkań zapisujemy w organizerze, a nie w terminarzu.

- Sobota i niedziela to weekend

- Szczęśliwe zakończenie to happy end

- Sztuczne paznokcie to oczywiście tipsy

- Wyprzedaż to sale

Nazwy zawodów też często pochodzą z języka angielskiego

- Opiekunka to baby-sitter

- Kierownik to manager

- Projektant to designer

- Prezes firmy stał się CEO

Młodzież często nadużywa anglicyzmów mówiąc sorry zamiast przepraszam, no way zamiast nie ma mowy, czy Oh God! zamiast O Boże!

Nie da się wyeliminować anglicyzmów, germanizmów czy rusycyzmów z języka polskiego. Dzięki zapożyczeniom, język staje się bogatszy, ale powinniśmy ich używać z umiarem. Nadużywanie wyrazów obcych bywa irytujące, bo powoduje, że wypowiedzi mogą być niezrozumiałe dla naszych rozmówców.

KF

...................................................................................................................................................................

Kłopotliwe słówka: learn, study i teach

„Learn”, „study” i „teach” to słówka, które poznajemy dość wcześnie w czasie nauki języka angielskiego. To czasowniki opisujące sytuacje, w których mamy do czynienia z procesami uczenia się, zdobywania wiedzy i umiejętności, czy studiowania. Polacy niejednokrotnie mają kłopot z właściwym użyciem tych dwóch czasowników.

LEARN

„Learn” ma kilka znaczeń, przez co może być używany w różnych kontekstach. Praktycznie wszystkim osobom uczącym się języka angielskiego czasownik „learn” kojarzy się z uczeniem się, co jest jak najbardziej poprawne, bo w ogólnym sensie „learn” oznacza uczyć się. Mało kto jednak pamięta, że ten wyraz można stosować również w innym kontekście.

I’ve just learnt the truth. – Właśnie dowiedziałem się prawdy.

„Learn” to również ‘dowiedzieć się czegoś’. Co więcej, jeśli mówimy o zdobywaniu określonej wiedzy lub umiejętności, to też użyjemy „learn”. Poniżej podaję przykładowe możliwości użycia czasownika „learn”:

I learn Polish. - Uczę się polskiego

I’ve learnt that I passed the exam. – Dowiedziałem się, że zdałem egzamin.

to learn one's lesson. - dostać nauczkę

Learn from other people's mistakes. - Ucz się na błędach innych ludzi.

Warto zauważyć, że czasownika „learn” używamy, mówiąc o nauce odbywającej się pod czyimś kierunkiem. Inaczej jest w przypadku „study”.

STUDY

Czasownik „study może być stosowany w znaczeniu ‘studiować’, np.

I study English at college. “Study” znaczy też analizować: I study your raport.

W przypadku, kiedy mówimy o intensywnej, samodzielnej nauce, także użyjemy „study”. Powiemy wtedy:

I

 study for the test.

NIE: I learn for the test. – Uczę się do testu

I can’t go for a walk. I have to stay at home and study.

NIE: I have to stay at home and learn. – Nie mogę iść na spacer. Muszę zostać w domu i się uczyć.

I can't study with that music playing all the time. – Nie mogę się uczyć, kiedy cały czas gra muzyka.

Jakby tego było mało, jest jeszcze jeden czasownik, z którym zmagają się uczniowie podczas nauki angielskiego, mianowicie „teach”.

TEACH

Czasownik „teach” oznacza ‘uczyć kogoś/nauczać’ i jest często mylony z czasownikiem „learn”, czyli ‘uczyć się’.

It's a pleasure to teach these children. - Uczenie tych dzieci to przyjemność.

This exam will qualify you to teach English. - Ten egzamin kwalifikuje cię/upoważnia cię do nauczania angielskiego.

to teach sb a lesson - dać komuś nauczkę

He is teaching her to ski. - On uczy ją jeździć na nartach.

Poprawne stosowanie tych trzech czasowników na początku nie jest łatwe, dlatego warto pamiętać, że „learn” zazwyczaj odnosi się do praktycznej wiedzy i umiejętności, która może pochodzić z własnych bądź cudzych doświadczeń. „Study” to analizowanie, studiowanie. Kiedy używamy „teach”, odnosimy się do osoby, która naucza, przekazuje wiedzę.

KF

...............................................................................................................................

Pojedynek na akcenty. British vs. American English

Odmiany języka angielskiego

We współczesnym świecie języka angielskiego używa się w komunikacji na skalę globalną. Posługujemy się nim praktycznie we wszystkich dziedzinach życia, od przemysłu rozrywkowego po przemysł najnowszych technologii. Mniej więcej co siódmy mieszkaniec naszej planety potrafi porozumieć się po angielsku. Istnieją różne odmiany tego języka. Dwie najpopularniejsze to British English i American English.

Początek – Anglik w Ameryce

Język angielski dotarł do Ameryki w XVII wieku, kiedy Brytyjczycy osiedlili się w Nowym Świecie i rozpoczęli kolonizację Ameryki Północnej. Kultura brytyjska, w tym też język angielski, szybko rozprzestrzeniła się na kontynencie. Z czasem powstały dwie odmiany tego samego języka, które różnią się, pod względem wymowy, pisowni, znaczenia wyrazów, czy gramatyki.

Wymowa

Pierwsza, najbardziej słyszalna różnica dotyczy dźwięku r. Użytkownicy języka angielskiego mówiący z brytyjskim akcentem nie będą wymawiać r, np. w more, store, car, far. Natomiast amerykanie wypowiadają r podwijając przy tym język, co sprawia, że dźwięk ten w more, store, car, far jest bardzo wyraźny. Różnice można usłyszeć także w wymowie a i końcówek typu –ile Oprócz tego, występują różnice w intonacji i akcencie wewnątrzwyrazowym.

                       American                  British

chance           /tʃæns/                        /tʃa:n/
mobile            /moʊ•bəl/                    /məubaɪl/
ask                 /æsk/                          /a:sk/
bar                  /bɑr/                           /ba:(r)/

Pisownia słów

Amerykanie starają się uprościć swoją pisownię, dlatego często „zjadają” litery lub zmieniają końcówki:

British                                              American
colour                                               color
flavour                                              flavor
humour                                             humor
labour                                               labor
neighbour                                         neighbor

British                                              American
Centre                                              Center
fibre                                                  Fiber
litre                                                   Liter
theatre                                              theater lub theatre

British                                              American
apologize or apologie                       apologize
organize or organise                        organize
recognize or recognise                    recognize

Dobór słów

W komunikacji dobór odpowiednich słów jest bardzo ważny. Kolejna różnica międz brytyjskim a amerykańskim angielskim polega na tym, że użytkownicy American English różnią się od użytkowników British English po względem wyboru słów w celu wyrażenia danego znaczenia, np. mówiąc kolejka (w sklepie), Brytyjczyk powie queue, podczas gdy Amerykanin powie line. Więcej przykładów poniżej.

British                       American      Tłumaczenie

Flat                            apartment       Mieszkanie

underground              subway           Metro

Tin                             can                 Puszka

Lift                             elevator          Winda

Chips                         fries                Frytki

Gramatyka

Liczne uproszczenia występują też w gramatyce amerykańskiego angielskiego. Czasowniki o nieregularnej odmianie w brytyjskim angielskim stają się regularne w amerykańskim.

Czasownik               British           American
Burn                          burnt              burned
Smell                        smelt              smelled
Learn                        learnt             learned
Dream                      dreamt           dreamed
Spill                          spilt                spilled

Która z tych dwóch odmian jest lepsza?

Tak naprawdę obie są jak najbardziej poprawne. Amerykanie wprowadzili zmiany żeby ułatwić komunikację. Z punktu widzenia ucznia American English jest prostszy, ale obie odmiany mają tyle samo zwolenników. To kwestia indywidualnego wyboru. Nie każdy musi mówić jak Królowa Angielska.

Jeśli ktoś chciałby posłuchać różnicy, zapraszam do obejrzenia tego filmiku: http://www.youtube.com/watch?v=kVc57FlKuoo

KF

..............................................................................................................

Ponglish, czyli przepis na mix językowy 

Bejbik, lajkować, brejkać rule, pejdej. To tylko kilka przykładów tego jak Polacy mówią po polsku, używając slangu polsko-angielskiego znanego jako Ponglish.

Ten nietypowy „język” powstał w wyniku wplatania do języka polskiego słów i zwrotów z języka angielskiego. Nazwa zrodziła się na skutek połączenia wyrazów: Polish i English. Ponglish jest często używany przez osoby, które na co dzień posługują się zarówno językiem polskim jak i angielskim, a wiec można go usłyszeć wśród Polaków przez dłuższy czas mieszkających w krajach anglojęzycznych lub Polaków mieszkających w kraju, którzy w pracy używają angielskiego a poza pracą języka polskiego.

Oto przykłady:

- Daj mi fona, jak już będziesz free, to wezmę dzień offa i wydamy trochę keszu.

- Kolnij po plambersa, bo nam się tapsik brejknął

- Luknij fader przez łindoł, jak te bojsy się fajtują na tej stricie.

- Idę na shopping po czikena na dinera, a ty zostań na flacie i łejtuj na mnie

- Miałem natopować ojsterkę na tubę, ale byłem tu bizi i teraz na interwiu lecę karą,
a tu trafik że nie wiem co… Szit! Łotewa… Zrobię fona że będę lejt - luknij jaki mamy tajm.

- Thanks from the mountain

- Ile masz lajków na fejsie?

Rozszyfrowanie niektórych wypowiedzi stanowi prawdziwe wyzwanie. Jest to spowodowane przemycaniem wyrazów i gramatyki języka angielskiego.

W powyższych zdaniach widać też dosłowne tłumaczenie angielskich wyrażeń.

Ponglish może być jednym z przykładów code switching, czyli naprzemiennego posługiwania się kodami językowymi. Wtrącenia występują nieświadomie, spontanicznie. Wiele osób jednak nadużywa code switchingu, żeby zwyczajnie zaszpanować, być na czasie.

Opinie na temat takich tworów językowych jak Ponglish są podzielone. Jednych wypowiedzi typu brajkam rule irytują i postrzegają je jako przejaw ignorancji językowej, a inni uważają to zjawisko za niezwykle zabawne. Popularność Ponglish jest najwyraźniej oparta na przekonaniu, że liczy się treść przekazu, a nie jego forma. Tak więc, moda na spikanie, lukanie, lajkowanie czy tłitowanie jeszcze długo nie przeminie.

 KF

................................................................................................................................

Inteligenacja a zdolności językowe

Powszechna opinia mówi, że tylko osoby posiadające talent językowy mogą opanować język obcy. Pytanie – na ile jest zgodna z prawdą?

Jedną z osób badających zagadnienie inteligencji jest Howard Gardner, amerykański psycholog rozwojowy, specjalista z dziedzin psychologii kognitywnej i psychologii uczenia się, wykładowca m.in. Harvardu. Znany jest jako twórca teorii inteligencji wielorakiej (ang. multiple intelligence), w ramach której wyróżnił początkowo 7 typów inteligencji: werbalną (językową), matematyczno-logiczną, przestrzenno-wizualną, muzyczną, kinestetyczną (ruchową), interpersonalną (międzyludzką, społeczną), intrapersonalną (wewnętrzną) oraz inteligencję przyrodniczą.

Czym jest teoria inteligencji wielorakich?

Delikatnie podważa ona dotychczasowy ponad stuletni sposób postrzegania i rozumienia zalet intelektu. Według Gardnera, dotychczasowe jednowymiarowe podejście do badań nad ilorazem inteligencji i stosowane testy IQ generowały niepełny i wadliwy obraz intelektualnego potencjału jednostki. Udowodnił on, że  w każdym człowieku rozwijają się różne typy inteligencji. Owe  „inteligencje” mogą znajdować się na zróżnicowanych poziomach rozwoju, w zależności od tego, które z nich ćwiczymy w toku naszego życia, a które odkładamy na dalszy plan. Teoria Gardnera ma ogromne znaczenie dla praktyki edukacyjnej, praktyki terapeutycznej, wspierania człowieka w rozwoju, nie tylko jego zdolności i talentów.

Tak sam mówi na ten temat: Inteligencja jest wynikającą z ludzkiej biologii i psychologii zdolnością przetwarzania pewnego rodzaju informacji. Ludzie mają pewne rodzaje inteligencji, natomiast u szczurów i ptaków oraz w komputerach na plan pierwszy wysuwają się inne rodzaje przetwarzania informacji. Dowolna inteligencja – jedna z wielu – jest zdolnością rozwiązywania problemów lub tworzenia produktów, które mają konkretne znaczenie w danym środowisku czy też kontekście kulturowym lub społecznym. Ta umiejętność rozwiązywania problemów pozwala jednostce na podejście do sytuacji, w której trzeba osiągnąć pewien cel, w taki sposób, by znaleźć właściwą drogę do niego prowadzącą.

Typy inteligencji według Howarda Gardnera

1.  Inteligencja językowa: ten typ inteligencji charakteryzuje wrażliwość na język, zarówno mówiony, jak i pisany; osoby o wysokiej inteligencji językowej z łatwością wyrażają swoje myśli za pomocą słów, a także zapamiętują informacje w tej właśnie formie; posiadanie rozwiniętej inteligencji językowej sprawia, że łatwo uczymy się języków obcych.

2.  Inteligencja logiczno-matematyczna: polega głównie na umiejętności analizowania problemów i sytuacji w sposób wysoce logiczny; ten typ inteligencji sprawia, że z łatwością dostrzegamy prawidłowości i powtarzalne wzorce; osoby o inteligencji logiczno-matematycznej lubią również rozwiązywać łamigłówki i tajemnice, a także nie mają problemu z nowymi elektronicznymi gadżetami.

3.  Inteligencja muzyczna: tak samo jak inteligencja językowa ma się do słów i konstrukcji językowych, tak inteligencja muzyczna funkcjonuje w świecie dźwięków, tonacji i rytmów.

4.  Inteligencja ruchowa: ponieważ Howard Gardner uznaje, że aktywność fizyczna i psychologiczna są ściśle połączone, to umiejętność koordynowania ruchów ciała poprzez mózg również jest typem inteligencji.

5.  Inteligencja przestrzenna: rozpoznawanie wzorców, kształtów, miejsc, łatwe poruszanie się w przestrzeni; osoby o wysokiej inteligencji przestrzennej są dobre w układaniu puzzli, doceniają sztukę, a zwłaszcza fotografię, oraz wolą geometrię od algebry.

6.  Inteligencja interpersonalna: jest odpowiedzialna za kontakty międzyludzkie; osoby o rozwiniętej inteligencji interpersonalnej dobrze czują się w towarzystwie, z łatwością odgadują intencje, motywy i uczucia innych, wiedzą, gdy ktoś kłamie; często ten typ inteligencji wykorzystywany jest w celu wpływania na innych (przywódcy, sprzedawcy, a także nauczyciele muszą mieć wysoko rozwinięte zdolności interpersonalne).

7.  Inteligencja intrapersonalna: czyli umiejętność rozumienie siebie; wbrew pozorom, nie każdy dobrze odczytuje własne potrzeby, uczucie i obawy; dobra znajomość siebie jest pod wieloma względami kluczem do szczęścia.

8.  Inteligencja naturalistyczna: sprawia, że dobrze rozumiemy otaczające nas środowisko naturalne, lubimy w nim przebywać i z łatwością się w nim poruszamy; osoby o wysoko rozwiniętej inteligencji naturalistycznej lubią obserwować naturę, zbierać rośliny i rozpoznawać przy pomocy drobnych szczegółów różnice pomiędzy przedstawicielami różnych gatunków zwierząt czy roślin.

9.  Inteligencja egzystencjalna: to dziewiąty typ inteligencji, który nie został jeszcze przez Gardnera dodany do klasyfikacji; osoba obdarzona inteligencją egzystencjalną zajmuje się przede wszystkim rozważaniami na tematy dotyczące życia, śmierci, sensu istnienia itd.; inteligencja egzystencjalna to domena filozofów.

W grupie opisanych przez Gardnera rodzajów inteligencji rzeczywiście uwzględniony został talent w postaci inteligencji werbalnej, zwanej także językową lub lingwistyczną. Posiadający ją ludzie z łatwością wyrażają myśli, lubią czytać, mają bogaty zasób słownictwa i lekkie pióro. Osobom o inteligencji językowej z pewnością łatwiej jest uczyć się języków obcych, ze względu na fakt, iż lubią napotykać nowe słowa i omawiać ich znaczenie. Warto jednak w tym miejscu podkreślić, że pozbawionym tego daru nauka musi przychodzić trudniej. Żeby była ona przyjemniejsza i efektywniejsza, należy tylko dostosować styl i metody uczenia się do własnych preferencji, uwarunkowanych przez poszczególne typy inteligencji.

Warto wiedzieć, że jeżeli jesteś:

·         typem interpersonalnym, powinieneś wybrać zajęcia językowe w grupie, najlepiej kładące nacisk na komunikację, odgrywanie dialogów i scenek.

·         Osoby intrapersonalne same wyznaczą sobie cele i zaplanują naukę. Dobrze będzie im się uczyło z programem komputerowym albo podczas oglądania obcojęzycznych filmów lub programów telewizyjnych.

·         Osoby o inteligencji przestrzenno-wizualnej są tzw. wzrokowcami i dla nich odpowiednia technika to przedstawiać słówka graficznie, wykorzystywać wyobraźnię, rysować obrazki, diagramy ,a także schematy gramatyczne. Przygotowując notatki, powinny stosować podkreślenia i używać wielu kolorów. Wskazana okaże się dla nich również technika notowania za pomocą map myśli.

·         Osoby z inteligencją muzyczną powinny uczyć się wierszyków czy piosenek, przez naśladowanie wymowy i rozróżnianie akcentów.

·         Kinestetycy (ruchowcy) najszybciej uczą się przy odgrywaniu ról, podczas gry i zabaw angażujących ciało. Równie ważne jest wydawanie i wykonywanie poleceń w języku obcym. Ze względu na fakt, że dobrze zapamiętują ruch, powinni pisać słowa długopisem na papierze.

·         Obdarzeni inteligencją matematyczno-logiczną lubią gramatykę i doskonale odnajdą się w analizowaniu struktur zdań i samodzielnym ich budowaniu według poznanych zasad. Nowych słów najszybciej nauczą się poprzez skojarzenia. Lubią również przyswajać słownictwo pogrupowane tematycznie lub alfabetycznie.

Jedna, dwie, czy dziewięć?

Nowa teoria inteligencji wielorakiej wg Gardnera, w odróżnieniu od powszechnie znanych testów IQ, nie ma na celu wyznaczenia (zamknięcia) naszego potencjału czy umiejętności. Pokazuje raczej nową drogę i uzmysławia fakt, że świat ma wiele wymiarów, a my, przy odpowiednim nakładzie pracy, możemy zgłębić każdy z nich. Natomiast do samego wyliczonego ilorazu inteligencji nie ma, co przywiązywać się, tak rozpaczliwie wiedząc, że nad budowaniem własnej inteligencji możemy popracować! A Ty? Jaki rodzaj inteligencji reprezentujesz?

MK

.................................................................................................................

„Domowe” sposoby nauki języka obcego

Każdy z nas zapewne zastanawiał się nad tym, czy nauka języka obcego może być łatwa i przyjemna? Jak to jest, że niejednokrotnie uczymy się w szkołach całymi latami języków obcych i nie jesteśmy w stanie efektywnie się nimi posługiwać?

Czy odpowiedzialne są za to błędy w nauczaniu, niewielka praktyka, a może brak motywacji? Zapewne wszystkiego po trochu. Jakich więc używać sposobów, by nauka języków obcych była dla nas nie tylko pożyteczna, ale i przyjemna?

Zwykle, ucząc się w szkole czy na kursach językowych, zaczynamy naszą przygodę z danym językiem, poznając zasady gramatyki. Tymczasem małe dziecko, poznające podstawy jakiegokolwiek języka – pomimo nieznajomości gramatyki – powoli (na przestrzeni mniej więcej 2 lat) jest w stanie powiedzieć lub wyrazić swoje potrzeby w czasie teraźniejszym, przeszłym czy przyszłym lub zadać pytanie w sposób niezwykle naturalny. Jaki z tego wniosek dla nas ? Otóż możemy przyjąć podobną taktykę w czasie nauki języka obcego.

Słuchanie

Dziecko najpierw słyszy język, obserwuje, jakie słowa są używane w jakim kontekście. Śledzi poza słowami także emocje towarzyszące wypowiedzi. Padają konkretne nazwy ludzi, przedmiotów, czynności i można zauważyć pewne powtarzalne wzorce.             

Umiejętność odróżniania emocji posiadamy dzięki neuronom lustrzanym, tj. grupie komórek nerwowych (neuronów), które uaktywniają się podczas wykonywania pewnej czynności lub obserwowania jej u innych osobników. Neurony lustrzane odkryto w mózgu małp i człowieka. Podejrzewa się, że dzięki nim właśnie człowiek na widok pewnej czynności jest w stanie niemal natychmiast odgadnąć intencje innej osoby. Co więcej, przypuszcza się, iż odpowiadają one również za zdolność do rozpoznawania cudzych emocji i intencji wyrażanych niewerbalnie, czyli empatii oraz współczucia.

W związku z tym, jeśli chcesz poprawić znajomość języka, słuchaj go jak najwięcej. Możesz wykorzystać do tego nagrania w języku obcym. Temat dobierz do swoich zainteresowań i słuchaj w każdej wolnej chwili, tzn. w czasie jazdy samochodem, pracy przy komputerze, wykonując domowe obowiązki, czy też biegając.

Modelowanie

Naśladując znane postacie, np. aktorów czy piosenkarzy też można się sporo nauczyć. Powtarzaj to, co mówią oni z takim samym tonem głosu, takimi samymi emocjami i gestykulacją. Czytaj napisy filmowe, teksty piosenek, powtarzaj to, co usłyszysz. To naprawdę pomaga. Gest w stylu dezodorant w dłoni zamiast mikrofonu i udawanie przed lustrem gwiazdy pamiętamy wszyscy z dzieciństwa.

Śpiewanie

Świetnie sprawdza się też nauka na pamięć piosenek. Dzięki temu masz szansę poznać mnóstwo nowych słów, czy nawet gotowych zwrotów i tak – łącząc przyjemne z pożytecznym – rozszerzysz umiejętności.

Czytanie

Czytając w języku, którego się uczysz ułatwisz sobie zadanie. Z czasów szkolnych pamiętamy konieczność czytania tekstu i zniechęcenie z tym związane, ale wówczas nie miałeś wpływu na treść. Dziś natomiast możesz dobrać treść czytanej prasy, książki, komiksu, recenzji filmu czy bloga pod własne upodobania. Śledzenie zagranicznych forów tematycznych sprawi, że z czasem wzrośnie Twoja umiejętność rozumienia wypowiedzi i rozbuduje się zasób słów.

Pisanie

Poznając dany język, ważna jest również umiejętność poprawnego pisania. Tutaj również pomocne mogą okazać się fora zagraniczne, blogi czy grupy dyskusyjne i zamieszczanie na nich własnych wpisów. Co jakiś czas opisz: wakacje, swoje cele, zainteresowania muzyczne czy filmowe, marzenia. Zobaczysz, że po jakimś czasie Twoje umiejętności wkrótce się poprawią.

Komunikacja

Kiedy uznasz, że Twoje umiejętności lingwistyczne są już na tyle rozwinięte, że możesz swobodnie posługiwać się językiem, zacznij szukać partnera do rozmowy. Zainstaluj Skype i jeżeli dobrze trafisz będziesz możliwość poćwiczenia rozmów niemal jak na żywo. W sieci jest mnóstwo stron oferujących darmowe konwersacje z obcokrajowcami.  

Błędy

Zapamiętaj podstawową zasadę: na początku przygody z językiem błędy popełnia każdy, więc niech Cię to nie onieśmiela. Staraj się po prostu mówić. Poprawność wypowiedzi jest zwyczajnie kwestią czasu. Małe dzieci popełniają na początku wiele błędów. Później słyszą prawidłowo wymawiane słowa od innych dzieci, rodziców czy z telewizji i w końcu sami zaczną wysławiać się starannie.

Nauka słówek

Tu pomocna może się okazać np. lista codziennych zakupów czy zwykłe zapiski w kalendarzu lub kartki przyklejone na lodówce w kuchni. O ile słówka zapamiętać jest dość łatwo, to należy też wziąć pod uwagę, że często je zapominamy, gdy nie powiążemy ich z czynnościami czy wydarzeniami. Pojedyncze słówka nie działają! Słówka zapamiętujemy, kiedy tworzą całe logiczne zdania. Dlatego zawsze, gdy uczysz się słówek, zastanów się – w jakich dziedzinach życia w przyszłości możesz ich użyć? Wyobraź sobie więc konkretną sytuację i zbuduj zdanie zawierające konkretne słówko. Wyraz  użyty w wiadomym celu znacznie szybciej zapamiętasz.

Ucząc się zaledwie 10 słówek dziennie, poznasz blisko 3000 słówek przez cały rok. Taka ilość pozwoli Ci porozumieć się w większości sytuacji.

Przy nauce języka niezwykle istotne są jeszcze dwie kwestie: cel i dyscyplina. Kiedy już zechcesz uczyć się jakiegoś języka, zadaj sobie proste pytanie: po co? Czy planujesz zamieszkać w obcym kraju, wyjechać na wakacje lub powodują Tobą kwestie zawodowe? Wyznaczenie konkretnych dążeń, dla których chcesz się uczyć wybranego języka pomaga w nauce. Im więcej ich znajdziesz, tym łatwiej przyjdzie Ci nauka.

Język ojczystym posługujesz się wyśmienicie, ponieważ używasz go non stop. Z tego powodu, gdy starasz się poznać tajniki obcego języka, systematyczność musi być wliczona w wysiłek, jaki w to włożysz i pamiętaj, że metoda „małych kroczków” jest efektywniejsza.  

Oglądanie TV i filmów

Korzystaj z programów telewizyjnych dostępnych na różnych platformach cyfrowych. Oglądaj filmy, informacje, wywiady z ulubionymi aktorami czy muzykami, a nawet reklamy w języku obcym! W ten sposób, nie tylko osłuchasz się z akcentem, ale i wyłapiesz znane już słówka. Nowe wyrażenia łatwo skojarzysz z obrazem. Pamiętaj, aby zawsze łączyć przyjemne z pożytecznym. To nie jest trudne, wystarczą tylko chęci.

Zmień język oprogramowania

Zaleca się to we wszystkich sprzętach elektronicznych, jakich używasz. Nawet telewizor, komputer, telefon czy pralka mogą stać się Twoim nauczycielem.

Pamiętaj!

Nauka języka będzie łatwiejsza, kiedy Ty przestawisz umysł czy emocje i uwierzysz w swoje możliwości. Zatem śpiewaj, tłumacz, oglądaj, czytaj wszystko to, co Cię interesuje!

MK

.................................................................................................................

Jeszcze o metodach nauczania

Oprócz tradycyjnych metod nauczania istnieją również te niekonwencjonalne, nazywane alternatywnymi.

Helen Doron Early English jest stosunkowo prostą i naturalną metodą stosowaną w edukacji lingwistycznej odpowiednią dla każdego dziecka. Opiera się na wykorzystaniu unikalnej zdolności najmłodszych do przyswajania języka. Dzięki czemu, pozwala na uczenie się do dziesięciu razy szybciej niż na przeciętnych kursach. Zajęcia mają formę przyjazną dziecku, są pełne zabaw, gier i piosenek.

Od 1985 roku metoda Helen Doron naśladuje sposób, w jaki dzieci poznają swój język ojczysty. Maluchy mają kontakt z językiem na co dzień, osłuchują się z nim, a każda próba powiedzenia czegoś czy wykazanie zrozumienia sprawia, że rodzice lub inne bliskie osoby chwalą dziecko, a ono czuje satysfakcję z dokonanego postępu.

Wspomniana już wcześniej metoda Callana opiera się na ciągłej gotowości do udzielania odpowiedzi na szybko zadawane pytania. Lektor wymawia nowe słowo, uczeń je słyszy i powtarza, odpowiadając na pytanie lektora, później poznaje jego pisownię podczas czytania, a w końcu uczy się jego ortografii podczas dyktanda. Polubią ją te osoby, które chcą jak najszybciej nauczyć się płynnie mówić. Oryginalny system powtórek w czasie zajęć sprawia, że zapamiętuje się całe zadania. Metoda ta zyskała pozytywne opinie wśród autorytetów zajmujących się nauczaniem języka angielskiego. Po 240 godzinach osiągnięty poziom umożliwia zdanie FCE.

Metoda Berlitza koncentruje się na konwersacji. Nauczyciel mówi jedynie po angielsku i nie ma odrębnych lekcji poświęconych zasadom gramatycznym. Metoda uczy poprawnej konwersacji zakładając, iż – jeżeli nauczysz się swobodnie mówić w obcym języku – będziesz znał też jego gramatykę. Uczniowie poznają i utrwalają słowa i wyrażenia w podobny sposób, w jaki dzieci uczą się mówić. Metodę stosują tylko szkoły Berlitza.

Teraz ciekawa oparta na technikach relaksacyjnych metoda SITA. Jej zadaniem jest -  podobnie jak innych  metod bazujących na superlearningu – działanie równolegle na dwóch poziomach – świadomości i podświadomości. Twórcy tej metody stworzyli urządzenie (maska z czujnikiem oddechu), wprowadzające w stan alfa, który w warunkach naturalnych osiąga się tuż przed zaśnięciem oraz tuż po przebudzeniu. Podobno, ucząc się w ten sposób, możemy w ciągu 44 godzin nauki opanować ok. 1200 nowych słów i zwrotów.

Metoda Total Immersion (ang. Total Immersion) „Całkowite Zanurzenie” to bardzo intensywne zajęcia konwersacyjne, trwające cały dzień – 12 lekcji dziennie od godz. 8.00 do 17.00, w tym lunch. Masz wtedy stały kontakt z językiem podczas zajęć, przerw i posiłków. Cały czas, robisz szybkie postępy w nauce. Kurs trwa od jednego do sześciu tygodni. 

Metoda Wilka to metoda języka mówionego oparta na uczeniu się na własnych i cudzych błędach. Zajęcia trwają 90 minut. W grupie są cztery osoby, a każda z nich ma wypowiedzieć około 300 zdań. Zakłada się, że z takich zajęć zapamiętuje się około 60 procent materiału. Podczas lekcji, uczniowie muszą wyłapywać błędy kolegów i poprawiać ich. Podobno zaczynając naukę od najniższego poziomu, można opanować język w ciągu dwóch lat.

 

Metoda holistyczna połączenie przekazu na trzech poziomach świadomości: intelektualnym, emocjonalnym i fizycznym. Integruje naukę języków obcych z treningiem motywacyjnym i technikami przyspieszonej nauki. Wykorzystuje wyniki wieloletnich światowych badań nad potencjałem mózgu i inteligencją złożoną.

SuperMemo jest unikalną metodą nauki, która powstała jako odpowiedź na pytanie, czy można trwale zapamiętać dowolną ilość różnorodnych informacji? Odkrycie i opisanie krzywej zapominania to przełom w naszej wiedzy o uczeniu się i zapamiętywaniu. Badania pokazują, że efektywne zapamiętanie dowolnej ilości materiału jest możliwe, gdy informacje, które chcemy zapamiętać, podawane są w odpowiednich odstępach czasu, przy czym dla każdej jednostki materiału powinien zostać wyznaczony indywidualny wykres na krzywej zapominania. Ucząc się w ten sposób, każda osoba - bez względu na wiek, miejsce zamieszkania czy indywidualne predyspozycje – może już w ciągu pierwszego miesiąca nauki opanować podstawowy zasób słów z dowolnego języka obcego (3000 wyrazów, związków frazeologicznych i form gramatycznych).

MK  

................................................................................................................

O metodach nauczania języka obcego

Coraz doskonalsze metody nauki i dynamiczny rozwój cywilizacyjny sprawia, iż wszystko przychodzi nam łatwiej. Dlaczego nie skorzystać z dobrodziejstw technologii przy nauce języków obcych? Na ile nowatorskie metody nauki oferują obecnie szkoły językowe i czy to działa? Prześledźmy różne możliwości kształcenia, jakie daje nam nowoczesna technologia oraz te bardziej tradycyjne metody nauki języków obcych.

I tak, w historii edukacji języków obcych przypadającej na lata osiemdziesiąte XIX wieku mieliśmy już możliwość obserwowania zwrotu w podejściu do nauki języka, czego rezultatem była metoda bezpośrednia, w której język mówiony stał się decydującym i jedynym celem nauczania. Precyzyjne tłumaczenia i poprawność gramatyczna przestały się niemal zupełnie liczyć. Istotą metody było wykształcenie w uczniu tzw. wyczucia językowego poprzez naśladowanie wypowiedzi nauczyciela. Główna zasada, jaka obowiązywała  mówiła, że język ojczysty jest elementem utrudniającym opanowanie języka obcego. Dlatego język obcy powinien być przyswajany w sposób bezpośredni (stąd nazwa metody), tj. bez użycia języka ojczystego i bez wyjaśniania gramatyki.

Następny etap w nauczaniu stanowiła metoda audiolingwalna, która bazowała na dialogach wykorzystujących sytuacje z życia codziennego. Powstała w latach pięćdziesiątych XX wieku. Jej istotą była behawiorystyczna koncepcja uczenia się, która traktowała sprawność językową jako nawyk, tzn. formę naszego zachowania się. Metoda audiolingwalna zakładała, że nauka języka nie przebiega na podstawie znajomości reguł gramatycznych, ale na przyswajaniu wzorców językowych (zdań, zwrotów, wyrażeń), dzięki wielokrotnemu ich powtarzaniu, tak aby został wytworzony prawidłowy nawyk językowy. Kładła nacisk na język mówiony i wyodrębniała cztery sprawności językowe, nauczając ich w kolejności, w jakiej człowiek naturalnie przyswaja język ojczysty: słuchanie, mówienie, czytanie, pisanie. Metoda znajduje do dziś zastosowanie, ponieważ jej ideowym spadkobiercą jest metoda Callana.

W latach siedemdziesiątych XX wieku zaczęto kłaść nacisk na „kompetencje komunikatywne”, czyli na praktyczne zastosowanie języka w autentycznych sytuacjach. Nauka słownictwa i gramatyki zeszła na dalszy plan, gdyż zakładano, że zostaną one przyswojone w naturalny sposób podczas procesu porozumiewania się. Dziś metoda komunikacyjna jest podstawą nauczania języka w większości szkół, ale nie występuje samodzielnie. Stosuje się metodę eklektyczną, która łączy elementy wszystkich wymienionych metod.

Przedstawione wyżej metody zalicza się do tradycyjnych metod nauczania języków obcych.

Poza nimi, występują także inne metody niekonwencjonalne, nazywane alternatywnymi, ale o tym będzie mowa w następnej części. 

MK

..........................................................................................................

Współczesne techniki nauczania stosowane w edukacji językowej

Wyeksponowanie nowoczesnych technologii w nauce języków obcych to - warto podkreślić - kwestia oszczędności czasu, którego – w obecnych czasach ze względu na ilość obowiązków, każdy z nas ma coraz mniej. Dlatego w edukacji językowej pojawiają się najrozmaitsze próby zastąpienia klasycznej nauki z lektorem nowoczesnymi technologiami. Wzbogacają one sposób nauczania, wpływają na atrakcyjność kursu, wprowadzają nowe formy przyswajania wiedzy.

Dzięki Internetowi, możliwa jest nauka bez wychodzenia z domu. Nauka on-line, nazywana inaczej distance learning, gdzie lekcje mogą być prowadzone w formie interaktywnych konferencji audio/video, podczas których słuchacz (lub grupa słuchaczy) kontaktuje się z lektorem przez komunikator typu Skype. Zajęcia, w których nauczyciel i uczeń widzą się nawzajem, nie różnią się aż tak bardzo od lekcji tradycyjnych „na żywo” w szkole. Są wybierane przez osoby bardzo zajęte lub zmuszone z określonych powodów życiowych do pozostania w domu.

Jednym z rozwiązań dzisiejszej technologii informacyjnej jest wprowadzenie użycia tablicy interaktywnej (IWB: Interactive Whiteboard) i cyfrowych podręczników, jak również komputera podpiętego do Internetu i rzutnika multimedialnego. Zakłada to m.in. wyświetlanie zawartości komputera, plików, stron WWW, zdjęć czy filmów. Jest to system, który zmienił na dobre podejście do nauczania. Tablice interaktywne, z całym dobrodziejstwem ciekawego oprogramowania, z unikalnymi technikami aktywizującymi studenta i mobilizującymi lektora, wspomagane nowoczesnymi środkami audio i wygodniejszą formą korzystania z wielości materiałów, to na pewno to, co zrewolucjonizowało naukę. Osoby uczące się mogą wykorzystywać je również w domu: wiele ćwiczeń dostępnych jest na płytach CD, coraz więcej podręczników kursowych oferuje towarzyszące im zeszyty ćwiczeń w wersji on-line. Poza tym, dodatkowe materiały dydaktyczne można wypożyczać ze szkoły.

E-learning (nauka on-line), tzn. za pomocą Internetu, to, oprócz dostępu do sieci, także możliwość korzystania z dodatkowej platformy e-learningowej zawierającej ćwiczenia i zabawy językowe analogiczne do realizowanego programu kursu.

Więcej możliwości aktywnego używania języka, więcej możliwości sprawdzenia się w komunikacji, już nie tylko z kolegą w grupie, ale też z „postacią” z tablicy. Każdy poziom zaawansowania może być opanowany szybciej, ale i dokładniej. Nowoczesne technologie są jednym z wielu środków w procesie nauczania, nie spełnią one jednak swej roli, jeżeli lektor nie stworzy z ich pomocą zadań, które umożliwią osobom uczącym się  wykorzystanie języka obcego w konkretnym komunikatywnym celu. Nnajnowszy trend w nauczaniu języka angielskiego, czyli „blended learning” oznaczający połączenie tradycyjnych metod ze zdobyczami technologii.

Opisane tutaj metody nauczania niekoniecznie znajdują zastosowanie w każdej sytuacji i są odpowiednie dla każdego. Warto więc, zanim zaczniemy przygodę z językiem obcym, zastanowić się, czego oczekujemy i jak szybko chcemy osiągnąć efekty.

MK