Czas na kolejne czasowniki modalne. Dzisiaj wyjaśnię Wam zasady użycia „should” i „ought to”, a także „may” oraz „might”. Zestawiłam je w takie pary, ponieważ ich użycie może być mylące, przez co zastosowanie powyższych czasowników często stanowi problem dla uczniów.
SHOULD I OUGHT TO
„Should” i „ought to” użyjemy, kiedy chcemy powiedzieć, że ktoś powinien coś zrobić. Możemy je zastosować w następujących sytuacjach:
Udzielanie rad, np.:
You have a fever, you should/ought to see a doctor.
Masz gorączkę powinieneś pójść to lekarza.
Mówienie o obowiązkach, np.:
You should/ought to study for the exam.
Powinieneś się uczyć do egzaminu.
W powyższym zdaniu nie ma przymusu wykonania obowiązku, jak w przypadku użycia „must” czy „have to”. Jest to jednak pewne oczekiwanie w stosunku do osoby, do której się zwracamy. Różnica między „should” i „ought to” jest bardzo subtelna. Jeśli użyjemy „ought to”, sugerujemy, że mamy wątpliwość, czy osoba, do której się zwracamy, posłucha naszej rady lub wypełni obowiązek.
Z pomocą „should” i „ought to” możemy też wyrazić przypuszczenia lub krytykę, np.:
Jane has just left. She should/ought to be home in 20 minutes.
Jane właśnie wyszła. Powinna być w domu za 20 minut.
You shouldn’t shout at her. It’s not her fault.
Nie powinnaś na nią krzyczeć. To nie jej wina.
W czasie teraźniejszym i przyszłym „should” i „ought to” mają takie same formy w odniesieniu do wszystkich osób. Jeśli odnosimy się do czasu przeszłego, musimy dodać czasownik posiłkowy „have”, np.:
You should have/ought to have told me the truth.
Powinieneś był powiedzieć mi prawdę.
W ten sposób możemy kogoś skrytykować za coś, co wydarzyło się w przeszłości.
MAY, MIGHT
Czasowników modalnych „may” i „might” użyjemy w następujących sytuacjach:
Pytanie o pozwolenie, np.:
May I talk to you in private?
Możemy porozmawiać w cztery oczy.
Might I look at your ID?
Mogę zobaczyć Pana/Pani dokument tożsamości?
Udzielając pozwolenia, powiemy: „Yes, you may”. W przypadku braku pozwolenia do czasownika dodajemy „not”, np.:
We may not leave now.
Nie możemy teraz wyjść.
Wyrażanie prawdopodobieństwa, przypuszczenia (teraźniejszość i przyszłość), np.:
I might be late. I’ve missed my bus.
Możliwe, że się spóźnię. Przegapiłam mój autobus.
You may not know my brother.
Prawdopodobnie nie znasz mojego brata.
Wyrażanie prawdopodobieństwa (przeszłość), np.:
I might have seen that man before.
Możliwe, że już wcześniej widziałam tego mężczyznę.
„May” i „might” możemy stosować zamiennie, ale warto wiedzieć, że „might” wskazuje na więcej wątpliwości a także na mniejsze prawdopodobieństwo.
Czasowniki modalne mogą być stosowane w wielu przypadkach. Trzeba jednak pamiętać, że różnice w znaczeniu bywają niewielkie. Dlatego czasami warto się zastanowić przy ich użyciu.
KF
0 komentarze:
Prześlij komentarz