Jak zapewne wiecie, języki świata różnią się od siebie. Możemy porównywać je pod względem gramatyki, ortografii, wymowy, słownictwa, ale to nie wszystkie aspekty charakterystyczne dla każdego języka. W dzisiejszym wpisie zajmę się interpunkcją, konkretnie różnicami w interpunkcji języka polskiego i angielskiego. Moją uwagę szczególnie zwracają wątpliwości uczniów dotyczące stawiania przecinków i wielkich liter w angielskich zdaniach.
Wstawić przecinek czy nie?
Dlaczego przecinek stanowi taki problem? Dlaczego nie jesteśmy pewni, kiedy go wstawić? Dlatego, że zasady wstawiania przecinków w języku angielskim są inne niż w języku polskim. Jeśli nie jesteście pewni, kiedy postawić przecinek, stosujcie się do kilku prostych zasad:
1) Kiedy wymieniacie kilka rzeczowników po sobie (tworzycie listę), oddzielajcie te rzeczowniki przecinkami.
I have to buy coffee, milk, bread, tomatoes and carrots.
2) W zdaniach zawierających non-defining relative clauses (zdania względne zawierające dodatkowe informacje) niezbędne są przecinki, ponieważ wtrącenia muszą być oddzielone od zdania głównego.
Thomas, who is a famous athlete, is my best friend.
3) Question tags również są rodzajem wtrącenia, w związku z tym, również obdzielamy je przecinkami od reszty zdania.
You are tired, aren't you?
4) W zdaniach warunkowych (conditionals) zaczynających się od if przecinek stawiamy po pierwszej części zdania.
If I were you, I would take this job.
5) Przecinek stawiamy, m.in. po wyrażeniach:
- First
- Secondly
- However
- On the other hand
- For instance, for example
- Moreover
- Last but not least
- In conclusion
Wielka czy mała litera?
Z wielkimi literami w zdaniach po angielsku też nie jest łatwo. Oczywiście, zdanie rozpoczynamy wielką literą, ale w jakich jeszcze przypadkach wyrazy piszemy wielką literą?
- nazwy narodowości i języków
- imiona, nazwiska
- nazwy własne (miasta, państwa, rzeki, jeziora, itp.)
- dni tygodnia, miesiące, święta.
KF
