Angielska interpunkcja: przecinki i wielkie litery

Jak zapewne wiecie, języki świata różnią się od siebie. Możemy porównywać je pod względem gramatyki, ortografii, wymowy, słownictwa, ale to nie wszystkie aspekty charakterystyczne dla każdego języka. W dzisiejszym wpisie zajmę się interpunkcją, konkretnie różnicami w interpunkcji języka polskiego i angielskiego. Moją uwagę szczególnie zwracają wątpliwości uczniów dotyczące stawiania przecinków i wielkich liter w angielskich zdaniach.

Wstawić przecinek czy nie?

Dlaczego przecinek stanowi taki problem? Dlaczego nie jesteśmy pewni, kiedy go wstawić? Dlatego, że zasady wstawiania przecinków w języku angielskim są inne niż w języku polskim. Jeśli nie jesteście pewni, kiedy postawić przecinek, stosujcie się do kilku prostych zasad:

1) Kiedy wymieniacie kilka rzeczowników po sobie (tworzycie listę), oddzielajcie te rzeczowniki przecinkami.

I have to buy coffee, milk, bread, tomatoes and carrots.

2) W zdaniach zawierających non-defining relative clauses (zdania względne zawierające dodatkowe informacje) niezbędne są przecinki, ponieważ wtrącenia muszą być oddzielone od zdania głównego.

Thomas, who is a famous athlete, is my best friend.

3) Question tags również są rodzajem wtrącenia, w związku z tym, również obdzielamy je przecinkami od reszty zdania.

You are tired, aren't you?

4) W zdaniach warunkowych (conditionals) zaczynających się od if przecinek stawiamy po pierwszej części zdania.

If I were you, I would take this job.

5) Przecinek stawiamy, m.in. po wyrażeniach: 

• First 
• Secondly 
• However 
• On the other hand 
• For instance, for example 
• Moreover 
• Last but not least 
• In conclusion 

Wielka czy mała litera?

Z wielkimi literami w zdaniach po angielsku też nie jest łatwo. Oczywiście, zdanie rozpoczynamy wielką literą, ale w jakich jeszcze przypadkach wyrazy piszemy wielką literą? 

1. nazwy narodowości i języków 
2. imiona, nazwiska 
3. nazwy własne (miasta, państwa, rzeki, jeziora, itp.) 
4. dni tygodnia, miesiące, święta. 

KF