Czasownik w zdaniu: bezokolicznik vs. bezokolicznik + to

W języku angielskim czasowniki występują w zdaniach w określonych konstrukcjach. Czasownik może mieć formę bezokolicznika ze słówkiem to, bezokolicznika bez to lub czasownika z końcówką -ing. Dzisiaj skoncentruję się na dwóch pierwszych przypadkach.

Bezokolicznik + to

Bezokolicznik + to jest konstrukcją pojawiającą się z czasownikami want, would like, plan, decide, a także z going to. Za pomocą tych słów wyrażamy plany, podjęte decyzje, zamiary, pragnienia.

I would like to live in Spain. – Chciałabym mieszkać w Hiszpanii.

I want to do some sport. – Chcę uprawiać jakiś sport.

Next week I'm going to visit my friend. – W przyszłym tygodniu zamierzam odwiedzić przyjaciółkę.

Takiej samej konstrukcji zdania wymagają agree, refuse, promise, offer, manage, afford, deserve, hope.

He agreed to help me with painting. – Zgodził się pomóc mi przy malowaniu.

I managed to come on time. – Udało mi się przyjść na czas.

Zdania z czasownikami tell, allow, want, would like, ask, expect, advice, warn, tworzone według wzoru verb + object + infinitive (czasownik + dopełnienie + bezokolicznik).

My parents expect me to be a lawyer in the future.

Bezokolicznik

Bezokolicznik bez słówka to występuje po czasownikach modalnych (oprócz ought to).

I must see this film. – Muszę zobaczyć ten film.

You should try this on. You will look beautiful. – Powinnaś to przymierzyć. Będziesz wyglądać pięknie.

Po wyrażeniach would rather i had better.

You'd better think before you do something. - Lepiej pomyśl zanim coś zrobisz.

Bezokolicznik bez słowa to jest niezbędny w konstrukcji czasownik + dopełnienie + bezokolicznik bez to (verb + object + bare infinitive) z czasownikami let i make.

I made him tell the truth. - Zmusiłam go, żeby powiedział prawdę.

I let him go to this party. - Pozwoliłam mu iść na tą imprezę.

KF